Over een Ongelukkig Toeval... en een Onderzoeksjournalist uit Absurdistan

Postkaart uit het Archief Ysa Pastora.

Der Erwachende, Arische kunst van Willy Meller

die vooral bekendheid verwierf in de nazi tijd 

door zijn samenwerking met architect Clemens Klotz.

Op de Wikipedia pagina van Karl Hammer (waar hij sinds kort geboren blijkt te zijn in 1969 in plaats van in 1959 en ook, eigenlijk, Hammer-Kaatee heet) vindt u één van zijn artistieke fotomontages, getiteld The Resurrection. Opnieuw gaat het veeleer om een proeve van symbolisme dan van het imaginair realisme dat Hammer beweert aan te kleven. Is dat een uil op de voorgrond, bij het open geslagen boek, symbool voor wijsheid? Of een ander soort roofvogel? In ieder geval iemand met heel scherpe, observerende ogen... voor wie het allemaal een open boek is.

Het meest in het oog springen de leeuwen onder de donkere zon, die een 'ontwakende', wederopgestane frisse jongeling flankeren. Twee leeuwen met de zon erboven duiden op 'verleden en toekomst' lezen we op de webpagina De leeuw als symbool. Deze betekenis ligt, de titel van de prent in aanmerking genomen, voor de hand. Wie zich nog wat verder verdiept in de mogelijke symbolische betekenis(sen) van de twee leeuwen (en de donkere, bijna zwarte zon) wordt evenwel getroffen door een paar - ongetwijfeld toevallige en door Karl Hammer dus volstrekt ongewilde - correspondenties. 'In het Hindoeïsme is de leeuw de vierde incarnatie van de god Vishnoe,' lezen we nog op dezelfde pagina. Waarmee we regelrecht bij een van de grootste guru's van het neonazisme en het nazi occultisme belanden, Savitri Devi, die in haar boeken stelde dat Adolf Hitler een avatar of incarnatie was van de Hindoe god Vishnoe. Komt daarbij dat het platform negen treden telt, exact het aantal werelden of niveau's van de Irminsul-Yggdrasil-Levensboom, die een centrale plaats bekleedde in het nazi occultisme. Op die manier kan The Resurrection door kwaadwillige lui perfect geïnterpreteerd worden als de geboorte van het Vierde Rijk.

Deze mogelijke lezing wordt nog kracht bij gezet als we ze op runologische wijze interpreteren. Een rune staat niet alleen voor een letter, een klank en een begrip, maar correspondeert vaak ook met een sterrenbeeld, een planeet, een van de vier elementen, een godheid, een kleur, een plant... en een dier. Zo staat de Sowilo voor de s-klank, voor de zon, het zonnewiel, de godheden Baldr en Sonne, de jeneverbes, kamille, maretak, de kleur geel, het element vuur... en de leeuw als dier en als sterrenbeeld (zie o.a. Runentekens van Guy Ogilvy. Librero 2014). Sowilo werd ook bekend als de Sig-rune, de overwinningsrune. De dubbele Sig-rune werd het embleem van de SS, en werd in de SS-dolk gegraveerd als een beschermend amulet :

We zullen er maar van uitgaan dat Karl Hammer zich van geen kwaad bewust is, en dat het allemaal om nog maar eens een Ongelukkig Toeval gaat. Dat kan gebeuren. En het is nu eenmaal zo dat hij er al geruime tijd in geslaagd is het publiek voor het lapje te houden, als hij beweert een onderzoeksjournalist te zijn die jarenlang zowel de nazi symboliek als de runentekens heeft bestudeerd. In De Hamer van Thor wordt evenwel met tal van voorbeelden aangetoond dat Karl Hammer zichzelf regelmatig heel erg in zijn hemd zet 'als de meest onzorgvuldige onderzoeksjournalist van het westelijk halfrond (en doe er dat oostelijk ook maar bij)'. Op de site Codebrekers van Ignace Lepage, meer bepaald bij hoofdstuk 12 wordt daar, ten overvloede, nog een bijzonder vermakelijk voorbeeld van gegeven, dat we u niet mogen onthouden. 

Zo doet Karl Hammer in deze 12-12-12 reportage van EenVandaag tussen 1'52 en 2'08 enkele opmerkelijke uitspraken: 'De pastoor (Otto dus) raakte in mei 1945 betrokken bij de Führerbunker, waar Bormann, Schwarz, Himmler... al die topfiguren zaten. En vandaar kreeg hij van Bormann... kreeg de aalmoezenier de opdracht... om een bepaald document mee te nemen.' - Hoewel Hammer uitdrukkelijk stelt met Gezocht:Codebrekers geen revisionistisch boek te hebben geschreven, doet hij met deze uitspraak niet alleen de geschiedenis geweld aan, maar ook zijn eigen 'waar gebeurde' verhaal.

Een lapsus, een verspreking, een kleine vergissing is altijd mogelijk... Maar vier historische blunders van formaat op rij, in één enkele zin? Ten eerste pleegde Hitler op 30 april zelfmoord, en zat hij 'in mei 1945' dus niet meer in zijn Führerbunker. Ten tweede deed Bormann al op 2 mei een uitbraakpoging, nadat Goebbels en Krebs de dag voordien zelfmoord hadden gepleegd. Ten derde heeft Himmler daar nooit 'gezeten', en ten vierde zat Schwarz, ook in het fictieve verhaal van Hammer & Schulz, in München. En zou Bormann, nog volgens hetzelfde pulpromannetje van Hammer & Schulz, helemaal geen reden gehad hebben om een gecodeerde partituur voor Schwarz de bunker uit te smokkelen, naar München, aangezien Schwarz bij Bormann zat, in Berlijn, in de bunker!




Waarmee tegelijk een van de grootste mysteries van heel deze zaak is blootgelegd, die - opnieuw - niets met het goud van de Reichsbank of de diamanten van Hitler te maken heeft. Want hoe is het in vredesnaam mogelijk dat gerespecteerde nieuws- en actualiteitenmagazines als EenVandaag in Nederland en Reyers Laat in Vlaanderen plat op hun buik gaan voor een onderzoeksjournalist uit Absurdistan, en hem een open forum geven? Waarom plaatsen de verzamelde redacties en journalisten op 12-12-12 niet één enkele kritische noot of kanttekening bij deze Inspector-Clouseau-Incarnatie-van-Indiana Jones? 

Maar goed... De Wereld Draait Door, zeker?