21 vragen aan Karl Hammer, die de media weiger(d)en te stellen (en Indiana Brownie nog niet beantwoordde)

Indiana Brownie heeft op zijn website een soortement antwoord gepubliceerd op een aantal vaststellingen en vragen geformuleerd door de Belgische krant De Morgen (Schat aan verzinsels), www.codebrekers.be van Ignace Lepage en het Collectief Ysa Pastora. Hieruit kunnen we opmaken dat hij met zijn nog immer naamloze experten een update van zijn boek over het goud van de Reichsbank en de diamanten van Hitler overweegt. Update die hij eigenlijk al in 2012 bij de tweede uitgave had moeten brengen, of in 2013 toen er voor het eerst 'twijfel rees over de authenticiteit van het document'.

Elders (http://www.karlhammer.eu/codebreakers-ommission) is Indiana Brownie er na twee jaar achter gekomen dat in de Engelse editie van Gezocht: Codebrekers de Lees Mij van de Nederlandse versie vergeten werd. En om niet te vergeten dat Mittenwald met een M begint, voegt hij die voor alle zekerheid toe aan het woordje 'ommission'. De pagina http://www.karlhammer.eu/about.html waarop Indiana Brownie de geschiedenis van zijn leven herschreef en zijn geboortejaar van 1959 in 1969 veranderde, is inmiddels nog steeds UNDER COSNTRUCTION.

Voor de rest lezen we dat de conspiracy theories rond het boek niet ernstig moeten genomen worden. De lezers van Indiana Brownie die in de waan verkeren een non-fictie boek gekocht te hebben, kunnen ze best beschouwen als een humoristische toevoeging: Most of them are directed against Karl as the author and claim he is in fact a Werewolf-agent who has hidden additional codes in his art works, an agent of the Vatican, of the Russian KGB, the American CIA, British MI5, MI6, and many other agencies or secret societies.  

Voor alle duidelijkheid, het Collectief Ysa Pastora beweert niet dat Indiana een agent is van het Vaticaan, de Russische KGB, de Amerikaanse CIA, de Britse MI5, MI6 en vele andere agentschappen of geheime genootschappen. Dat is een humoristische toevoeging van Brownie, die in Satans Lied (heruitgegeven als De grootste kunstroof uit de geschiedenis) zijn fictie over een CIA conspiracy theory rond de persoon van Jezus Christus voorstelt als het werk van een onderzoeksjournalist. Of die met zijn nieuwe boek over De Zetel van Franciscus het Vaticaan al heeft laten beven nog voor het goed en wel verschenen is.

Het is ook Indiana Brownie die al of niet bij monde van Karl Hammer, pseudoniem Mark Harlem, schuilnaam Markhar Lem of acoliet Don Barone op het forum van Graham Hancock laat weten dat een Engelse vertaling van Satans Lied vertraging heeft opgelopen omdat er problemen gerezen zijn. De aard van de problemen wordt niet precies geduid, maar de CIA (mogelijk ook de FBI) zit er voor iets tussen. Indiana Brownie heeft ook al eens contact met Bletchley Park (zoek die enigmatische lui maar eens op) en zijn Stichting Frieda - enfin, the Frieda Foundation - opereert via een restricted website, due to the fact that we use this site for (limited) communication with associates world-wide. The Frieda Foundation is indeed, as you put it, 'some kind of spiritual organization'. You are also correct that we have operated under other names, and in various countries. This had practical reasons. 

Onder de andere namen die Stichting Frieda ooit hanteerde, vinden we Ebion Art & Media en Loge 1990 terug, maar ook het copywriting & vertaalbureau Teksflow waar men met de klanten 'encrypted' communiceert. Op basis van deze makkelijk en door iedereen te verifiëren feiten tot de conclusie komen dat, als Indiana Brownie niets te maken heeft met geheime genootschappen, dan op zijn minst toch heel hard zijn best doet om het omgekeerde te bewijzen, zou ik bijgevolg niet meteen durven catalogeren als een van de pot gerukte conspiracy theory. Maar een humoristische toevoeging van Indiana Brownie is het ongetwijfeld.

Claimt het Collectief Ysa Pastora dat hij een agent van Werwolf is? Alleszins niet in de krant, niet op deze website en ook niet in het boek De Hamer van Thor. Op rauna.eu en in De Hamer van Thor claimen we daarentegen, met bewijzen omkleed, dat Indiana Brownie geen onderzoeksjournalist is, dat hij zijn fictie verkoopt als feiten, en dat hij bijgevolg zowel de nieuws- als boekenconsument bedriegt. We claimen bovendien dat Indiana Brownie aan geschiedenisvervalsing doet, tot op zijn eigen website toe en zelfs met betrekking tot zijn eigen biografie, maar ook onder diverse nicknames op Wikipedia, en in boeken als Satans Lied en De tranen van de wolf (beide daarna ook onder andere titels verschenen).

In Gezocht: Codebrekers schrijft Indiana Brownie over het thema 'geschiedenisvervalsing' zelf het volgende: Soms wordt dit gedaan omdat men gemakkelijk wil scoren en op het onderbuikgevoel van het publiek inspeelt. Op andere momenten wordt het gedaan om een verborgen agenda door te drukken of weer eens een miljoenenclaim ergens los te wrikken. Over het 'gemakkelijk scoren' en inspelen op 'het onderbuikgevoel van het publiek' zegt de barnumcampagne van 12-12-12 meer dan genoeg. Wij zijn er nog niet uit welke verborgen agenda hier speelt, en blijven op zoek naar aanwijzingen. Omdat Indiana Brownie zelf aangeeft dat er bij aanwijsbare geschiedenisvervalsingen ook een miljoenenclaim in het geding kan zijn, durven we even goed vragen in die richting te stellen. We noteren verscheidene verbijsterende ketens van onwaarschijnlijke toevalligheden. Misschien is daar een goede verklaring voor, maar die hebben we dan toch nog niet vernomen uit de mond van Indiana. De enige antwoorden die Brownie tot dusver al heeft geformuleerd (lees De Morgen, 12/06/2015) bleken leugens te zijn, wat er zijn geloofwaardigheid niet meteen op vooruit hielp. En dus blijven wij als dolende ridders naarstig op zoek naar de Graal, die in deze context mag geïnterpreteerd worden als 'de Feiten achter de Ficties van Indiana Brownie' - of simpelweg: de waarheid.

Ten slotte nog iets over additional codes, hidding in his art works. Wij beweren niets over additionele codes, wij volgen gewoon de instructies op zijn eigen ReadMe pagina: Looking at Karl's art is not always the same as seeing Karl's art. Karl conveys entire stories and even subplots through, for instance, the use of color, symbols and geometrical figures. It is therefore important to find the little details that are often hidden. You can then ask yourself why there is a skull in a background (symbol for transiency) or why there is a white dove, or why the pagan nevertheless has a Catholic cross tattooed on his chest. What are the extra layers that Karl has concealed in his work?

Wij zijn op zoek gegaan naar de entire stories, subplots en little details that are often hidden, naar de extra layers concealed in his work ook... Voor de werken die Indiana Brownie zelf naar voor schuift als zijnde belangrijk - The Resurrection bijvoorbeeld, of Pagan - zijn we tot bevreemdende conclusies gekomen. De krachtlijnen van onze bevindingen hebben we reeds gepubliceerd op Rauna en in De Hamer van Thor. Voor beide werken kunnen we inmiddels ook een meer uitgebreide en zeer gedegen, perfect sluitende analyse voorleggen. Maar dit soort onderzoek is geen exacte wetenschap. Voor de maker van de werken, met zijn grondige kennis van kunstgeschiedenis, semiotiek en symboliek, kan het dan ook geen enkel probleem zijn om onze analyses desgevallend te weerleggen. Wij nodigen hem hierbij zelfs met enige aandrang uit om dit daadwerkelijk te doen, aangezien wij heel erg te vinden zijn voor het principe van woord & wederwoord.

Nu goed, net zoals Indiana Brownie met de familie wel eens een keer naar de Bahama's wil, in plaats van altijd weer naar die vermaledijde Alpen te trekken (De Volkskrant/De Morgen, 12-12-12) neemt het Collectief Ysa Pastora ook even vakantie, en niet noodzakelijk in Mittenwald of omstreken. We laten voor Indiana Brownie en de media graag een aantal open vragen achter, om in alle sereniteit over te mediteren. Het zijn er 21, omdat het zo'n mooi getal is. In een eerdere versie waren het er 33. We hadden het ook bij 13 kunnen houden, of bij 18.

Want zie je, in sommige kwesties heb je het Toeval in de hand, en kun je het dus ook een handje toesteken.

 

Over Satans Lied / De grootste kunstroof uit de geschiedenis

1./ Als uw boek Satans Lied (2006) een onderzoeksjournalistiek werk is, waarom geeft u dan geen enkel verifieerbaar bewijs voor het bestaan van Tom R., op wiens relaas heel uw verhaal steunt? Dit is toch essentieel voor onderzoeksjournalistiek?

2./ Als uw boek Satans Lied (2006) een onderzoeksjournalistiek werk is, waarom neemt u dan geen bibliografie of bronvermelding op van de vele boeken die u beweert geraadpleegd te hebben voor uw research? Dit is toch essentieel voor onderzoeksjournalistiek? 

3./ Als uw boek Satans Lied (2006) een onderzoeksjournalistiek werk is, waarom checkt u het verhaal van Tom R. dan niet aan de hand van de bestaande literatuur en brengt u verslag uit van dàt onderzoek? Dit is toch essentieel voor onderzoeksjournalistiek?

4./ Waaruit bestond precies het probleem met de vertaling van Satans Lied in het Engels? Op het forum van Graham Hancock vertelt Don Barone dat het te maken had met de FBI en de CIA. Hij zou dat van u hebben, en u – die ook zeer actief bent op dat forum - spreekt hem niet tegen.

Over De tranen van de wolf / Gezocht: Codebrekers

5./ U beweert de persoon van Peter Schulz vóór 2007 (De tranen van de wolf) gescreend te hebben op mogelijke nazi sympathieën. U doet geen uitspraken over het resultaat van die screening. Vandaar dat het een open vraag blijft: is uw Peter Schulz dezelfde als de neonazi, die in verband gebracht wordt met het pseudoniem en de 'strijdnaam' van neonazi’s als Gary Lauck van de NSDAP/AO - Karl Hammer? En met het heroprichten van Werwolf cellen?

6./ Als u Peter Schulz vooraf gescreend hebt, en het bleek niet die neonazi te zijn, waarom gaf u hem dan geen pseudoniem mee om mogelijke verwarring uit te sluiten? En is het ook niet bijzonder onverantwoordelijk van u om zonder enige verdere duiding De tranen van de wolf (2007) onder de naam Karl Hammer-Kaatee te publiceren, maar Gezocht: Codebrekers (2012) als Karl Hammer? Zoékt u op die manier niet zelf actief de controverse op en de associatie met een gedachtengoed dat u verafschuwt? Voor een onderzoeksjournalist die zich jarenlang verdiept heeft in het (neo)nazisme is het toch onbegrijpelijk dat hij tot en met 2010, toen u verkoos kortweg als 'Karl Hammer' te publiceren, nooit van de neonazi 'strijdnaam' Karl Hammer had gehoord, die in verband wordt gebracht met een Peter Schulz en met Werwolf? Uw naamgenoot had zelfs een Amazon auteurspagina.

7./ Als Peter Schulz wel de neonazi is waarvan sprake, voert u dan niet zijn verborgen agenda uit? In uw boek staat heel duidelijk te lezen, en zelf verklaart u het ook altijd, dat het Peter Schulz of uzelf niet om het nazi goud of de diamanten van Hitler te doen is, maar om 'het verhaal'. Waarom moest voor deze Peter Schulz dan absoluut dit fictieve verhaal over een nazischat verteld worden? Of was het vooral om de publicatie van de gecodeerde partituur te doen?

8./ U beweert dat een team van experten op diverse terreinen, o.a. ook een historicus, het verhaal van Peter Schulz geloofwaardig en de gecodeerde partituur authentiek genoemd hebben. Wie zijn die experten, want u noemt geen namen? En waarom publiceerde u hun namen en hun rapporten niet in De tranen van de wolf in 2007? Waarom nam u ze niet op in Gezocht: Codebrekers in 2012? Waarom maakte u ze niet bekend in 2013, toen er twijfel rees over de authenticiteit van de documenten, in de tweede reportage die EenVandaag aan het thema wijdde?

9./ Hoe bent u zo zeker dat het breken van de code naar een bergplaats van goud en diamanten zal leiden, of naar de diamanten van Hitler? Het is alleen dààrvoor dat u een beloning uitschreef, terwijl er even goed bijvoorbeeld kunstwerken verstopt hadden kunnen zijn?

10./ Waarom hebt u, als onderzoeksjournalist, of via de historicus uit uw team, het verhaal van Peter Schulz niet onderworpen aan een elementaire historische kritiek? U schrijft hele hoofdstukken vol over onderwerpen die geen rechtstreeks verband houden met een mogelijke nazischat, maar u verzwijgt onder meer de testamenten van Hitler, de Bradin Docs en de figuur van Otto Skorzeny die dat wel doen, en die het relaas van Schulz tegenspreken.

11./ In de eerste reportage van EenVandaag aan de vooravond van 12-12-12 begaat u 4 historische blunders in één enkele zin, en spreekt u ook uw eigen verhaal tegen. U situeert de nazi kopstukken – onder wie Himmler en Schwarz – in mei 1945 in de Führerbunker. Hoe is het mogelijk dat u dit zelf niet hebt opgemerkt, laat staan de redactie van EenVandaag, en dat de blunders gewoon werden uitgezonden?

12./ Wie heeft het scenario geschreven voor en de montage gedaan van de reportages van EenVandaag, die doen uitschijnen dat Gerard Aalders onderzoek heeft verricht naar het verhaal van Schulz en het bewuste document, wat hij zelf uitdrukkelijk ontkent?

13./ Wie heeft de beelden gedraaid, geregisseerd en/of gemonteerd in de eerste reportage van EenVandaag (12-12-12), waarin u door een sneeuwlandschap wandelt, weg van het Pauselijk Kruis, plaats neemt in een nis, naast een harnas, en ten slotte de sneeuw van een bol boven een zuiltje veegt, waar in een flits nog het grootste deel van een Tau/Irminsul teken te zien is? U die op uw website het publiek uitnodigt op zoek te gaan naar de verborgen betekenissen en symboliek in uw foto’s, die een verhaal vertellen… wat is, voor u, de verborgen betekenis en symboliek achter deze sequenties? Welk verhaal vertellen ze? En waarom moesten ze zo nodig in Schloss Hülchrath in Grevenbroich gedraaid worden, het opleidingscentrum van Werwolf-commando's op het eind van WOII? Die namen worden niet genoemd, maar toch suggereert u dààr een schat gezocht te hebben.

14./ Waarom liegt u over de reden die Peter Schulz had om het dossier de rug toe te keren? In 2012 verklaarde u aan De Volkskrant/De Morgen dat hij moe was van de vergeefse speurtocht; in 2015 was hij de insinuaties en verwijten beu.

15./ U stopte met codebrekers.nl eind 2013, nadat daar een artikel uit Der Spiegel werd gepost waarin men een verband legde tussen de namen Karl Hammer, Peter Schulz en de heroprichting van Werwolf-cellen. Op de webpagina van EenVandaag, naar aanleiding van een tweede reportage over uw werk, wordt evenwel verteld dat u de vele oplossingen niet meer aan kon. Ook zou er twijfel gerezen zijn aan de authenticiteit van de documenten. Wat was de werkelijke reden voor het stopzetten van codebrekers.nl? Waaruit bestonden precies de twijfels over de authenticiteit van het document? 
16./ Hadden de twijfels over de authenticiteit van het document ermee te maken dat er in 2004 op het Axis History Forum werd gewaarschuwd voor de oplichterspraktijken van de neonazi Peter Schulz in het kader van zijn re-enactments? Bent u daar in 2013 achter gekomen? Er loopt een rechte lijn van Peter Schulz, NSDAP/AO, strijdnaam Karl Hammer, heroprichting Werwolf cellen en Opal Soltau naar het Amerikaanse bedrijf PzG Inc. Hier biedt men reproducties van museumkwaliteit aan, o.a. van Zyklon B kannen en goudstaven uit de Reichsbank. Is dat u nooit opgevallen in al de jaren die u besteed hebt aan onderzoek naar het verhaal van Peter Schulz, over het goud van de Reichsbank dat voor de heroprichting van Werwolf-cellen moest dienen?

17./ Waarom stelde u zelf, samen met EenVandaag en als onderzoeksjournalist, geen onderzoek in met betrekking tot de twijfels die zouden gerezen zijn rond de authenticiteit van de documenten? In plaats daarvan maakte EenVandaag een nieuwe reportage zonder echte nieuwswaarde. En u had op dat moment, 2013, toch niet meteen een nieuw boek in de pijplijn zitten?

18./ Waarom vond u het niet nodig, als onderzoeksjournalist, het tweede boek dat u aan de kwestie van het nazigoud en de diamanten van Hitler wijdde, te voorzien van een update met het bijkomende onderzoek dat u tussen 2007 en 2012 ongetwijfeld had verricht? Waarom hield u het in 2012 bij een simpele heruitgave onder een andere titel, zonder meer?

Varia

19./ Waarom was het zo belangrijk uw geboortejaar te veranderden naar 1969, niet alleen op Wikipedia maar ook op uw eigen website? U was zelfs bereid erover te liegen.  

20./ Wat hadden (en hebben?) uw bedrijven Ebion Art & Media en Loge 1990 precies te maken met het copywriters- en vertalingsbureau Teksflow? Is het gebruikelijk voor dergelijke bureau’s via versleutelde documenten te communiceren met hun klanten? Welke gevoelige materie werd en wordt daar dan zoal behandeld?

21./ Wat drijft u om onder diverse nicknames de geschiedenis in het algemeen en uw eigen geschiedenis in het bijzonder te revisioneren op Wikipedia?

Overigens ben ik van mening dat EenVandaag, de VRT Nieuwsdienst en De Volkskrant hun verantwoordelijkheid moeten opnemen, en verslag uitbrengen over feiten in plaats van over de fictie van Indiana Brownie.

De Wederopstanding van de Weerwolven, ook in Nederland

Omdat EenVandaag evenmin als Indiana Brownie een antwoord wenst te geven op een aantal prangende vragen, zien wij ons genoodzaakt de Queeste naar de Graal - die hier staat voor de 'Waarheid'  - voort te zetten. En bijgevolg nog even te schudden aan de Levensboom om vast te stellen wat er zoal uit komt vallen.

En zie:

Wij publiceerden eerder een HammeRebus met nogal dubieuze sequenties uit de publireportages van EenVandaag. Dubieus, omdat het niet duidelijk is wat de gewraakte beelden komen doen in een ernstig bedoeld nieuwsitem. Iedere minuut televisie kost handenvol geld en bijgevolg dient elk beeld dat gebruikt wordt bij te dragen tot het verhaal dat men te vertellen heeft. Deze regel geldt blijkbaar niet voor de reportage De diamanten van Hitler. 

Klik op de foto's voor een groter beeld.

We zien Indiana Brownie met een kaart in de hand door een sneeuwlandschap waden, een kasteel bezoeken waar hij in een nis gaat zitten, en de sneeuw van een bol vegen die op een zuiltje staat. Deze beelden kunnen zelfs niet opgevat worden als een illustratie bij het verhaal dat verteld wordt, namelijk: dat Indiana Brownie de nazi schat van goud en diamanten 'overal' heeft gezocht. 'Hij reisde heel Duitsland door, van Aken tot aan de Alpen... en hij zegt nu te weten bij welk stadje de schat moet liggen.' Waarna hij in de nis van een kasteel gaat zitten, alsof de schat dààr te vinden is.

De boodschap die gecommuniceerd wordt, is een groteske, omdat Indiana niet nù, in 2012, zegt te weten 'bij welk stadje' de schat moet liggen. Hij zei dat al in 2007. En volgens zijn eigen boek, dat hij twee maal publiceerde - zij het wel onder een andere titel - heeft hij die schat ook niet in 'heel Duitsland' gezocht. Dat zou ook wat idioot zijn, toch? Hij heeft die schat in Mittenwald gezocht, maar helemaal niet in kastelen of burchten. Mocht hij die schat écht in 'heel Duitsland' gezocht hebben, dan zou dat betekenen dat hij als onderzoeksjournalist vooraf niet één boek over de mysteries rond het goud van de Reichsbank gelezen had. Want slaat men daar een paar standaardwerken op na, dan komt vrijwel meteen Mittenwald in beeld.

We zien Indiana met andere woorden 'door heel Duitsland' struinen, de gecodeerde partituur in de hand, alsof hij ter plekke bezocht zou kunnen worden door een Browneske Illuminatie. En zegt de commentaarstem dat hij eindelijk weet in welk stadje hij moet wezen - Mittenwald dus - dan gaat hij niet zitten bij het standbeeld van Matthias Klotz of zo, maar in de nis van een niet nader gespecifieerd kasteel. Dit is klinkklare nonsens. 

De uitspraak alleen al dat Indiana Brownie heel Duitsland afreisde, van Aken tot aan de Alpen, voordat hij in Mittenwald terecht kwam, is een duidelijk bewijs dat zijn verhaal fictie is, of in ieder geval niet het resultaat van onderzoeksjournalistiek. Aangezien hij al tijdens het eerste contact met Peter Schulz vernam dat het om goud van de Reichsbank ging, zou het eerste het beste boek dat hij over dat onderwerp las hem binnen de kortste keren naar Garmisch-Partenkirchen en Mittenwald geleid hebben. We moeten dus geloven dat het tot de praktijk van een onderzoeksjournalist behoort niets te lezen over zijn onderwerp en niets op te zoeken op het internet, maar meteen, op goed geluk, van Aken tot aan de Alpen naar een schat te gaan speuren. Sorry hoor, maar dit is Monty Python voor gevorderden. 

Het wordt zo mogelijk nog absurder als we in rekening nemen dat een hele cameraploeg van EenVandaag zou afgereisd zijn naar dit sneeuwkasteel dat even anoniem moet blijven als de topexperten die de gecodeerde partituur hebben onderzocht, om daar enkel en alleen enkele best wel aardige sfeerbeelden te schieten. Die voor de rest compleet overbodig zijn, en inhoudelijk zelfs nergens op slaan. 

Tenzij de beelden kant-en-klaar aangeleverd werden door voormalig AVRO-medewerker en video-editor Karl Hammer natuurlijk. Het is niet echt een praktijk die je mag verwachten van een ernstig nieuwsmagazine, vandaar dat we EenVandaag dan ook herhaaldelijk gevraagd hebben om hier klaarheid rond te scheppen. Evenwel zonder resultaat.

Maar is het dan écht zo dat de beelden volstrekt inhoudsloos zijn? 

Nee, dat zijn ze allesbehalve. 

Om ze te begrijpen, moeten we ze evenwel leren lezen, en dat kunnen we doen op de ReadMe pagina van Indiana Brownie: 'Looking at Karl's art is not always the same as seeing Karl's art. Karl conveys entire stories and even subplots through, for instance, the use of color, symbols and geometrical figures. It is therefore important to find the little details that are often hidden. You can then ask yourself why there is a skull in a background (symbol for transiency) or why there is a white dove, or why the pagan nevertheless has a Catholic cross tattooed on his chest. What are the extra layers that Karl has concealed in his work?'

Als we gehoor geven aan de oproep van Indiana Brownie en een poging ondernemen om de merkwaardige beelden te duiden, zien we dat ze ineens een zeer coherent verhaal vertellen dat nauw aansluit bij leven & werk van Karl Hammer.  Eerst is er zijn 'verwijdering' van het Vaticaan, om zich te settelen in het symbool van het nieuwe heidendom, dat tegelijk een gewijde site van nazi's en neonazi's is (de nis van de Externsteine). En alsof dat nog niet volstaat, veegt hij de sneeuw van een zuil, bekroond met een bol en onthult zo letterlijk een verborgen betekenis. 

Een artikel op Grenswetenschap geeft een mogelijke verklaring voor deze op het eerste gezicht banale en van iedere betekenis gespeende handeling. Want voor wie ogen heeft om te zien - en dus een 'ingewijde' is - heeft de handeling niets banaals, maar wel degelijk een symbolische, zelfs rituele betekenis.

Een centraal onderdeel in de mythologie van de Germaanse volkeren is namelijk 'een zuil of boom'. Karel de Grote vernietigde de zuil van de Saksen, gewijd aan de god Irmin: de Irminzuil of Irminsul. De betekenis van deze zuil is dezelfde als die van de Levensboom - de Yggdrasil uit de Noorse mythologie, oftewel: de Boom die de Aarde en de Hemel scheidt, of draagt. Het is de wereldas, de Axis Mundi. In het artikel komen we ook te weten dat er een verband is met de zuilen, bekroond met bollen, die we her en der nog aantreffen op pleintjes van dorpen en steden en bij gebouwen, en die we ook kennen als een perron of perroen.

Indiana veegt de sneeuw weg van de Irminsul en onthult zo de Boom der Kennis. Het is een lezing die bevestigd wordt door 'a little detail that is hidden'. Want de Irminsul wordt symbolisch ook voorgesteld door een teken dat veel weg heeft van een Tau - één armpje wordt nog bedekt door de sneeuw. Het is dezelfde Tau waarmee Brownie ook de trailer voor zijn nieuwe boek De Zetel van Franciscus signeert:

      

Volgens sommige codebrekers zijn de kasteelbeelden gemaakt in Schloss Hülchrath in Grevenbroich. Dat was een van de grootste opleidingscentra voor Werwolf commando's op het einde van de Tweede Wereldoorlog. Wij waren eerst niet overtuigd, maar verder onderzoek heeft uitgewezen dat zij het wellicht bij het rechte eind hadden. Als je met Google Earth inzoomt op het slot, zijn de paardenbakken zichtbaar, mét afrastering en 'Pauselijk Kruis'. Op een toegevoegde foto is ook het zuiltje te zien. 

Uit de reportage valt het niet makkelijk op te maken dat het om Schloss Hülchrath gaat; het wordt ook niet vermeld in een bijschrift of iets dergelijks. Dat kan ook moeilijk, want het slot speelde geen enkele rol in de zoektocht van Karl Hammer. We kunnen bijgevolg niet anders dan nog een vervelende vraag toevoegen aan het toch al respectabele rijtje: wat doen die beelden van een opleidingscentrum van Werwolf bij het verhaal over een schat, die wel in Mittenwald maar niet in Grevenbroich werd gezocht? 

Volgens De tranen van de wolf en Gezocht: Codebrekers waren de goudstaven van de Reichsbank en de diamanten van Hitler bedoeld om de naoorlogse Werwolf commando's te financieren. Is dat dan de reden waarom Schloss Hülchrath werd gekozen als decor voor een schattenjacht? Inhoudelijk rijmt 'Grevenbroich' niet met 'schattenjach'; de beelden vertellen daarentegen het verhaal van een pelgrimstocht, van een queeste zelfs... die leidt tot de onthulling van de Tau/Irminsul. Ondertussen weten we ook dat er geen goud of diamanten meer te vinden zijn in Mittenwald en dat het breken van de code daar eveneens regelrecht naar de Levensboom/Irminsul leidt: zie De Hamer van Thor en het binnenkort te verschijnen Het Mysterie van Mittenwald. 

'In a subplot and through the use of symbols' wordt de Irminsul door Indiana onthuld in de publireportage van EenVandaag... We kunnen dus niet anders dan besluiten dat Brownie heel goed weet dat er geen goud of diamanten meer liggen te wachten op de schattenjagers en codebrekers die hij ook via EenVandaag aan het werk zet. De gecodeerde partituur gaat immers niet in de eerste plaats om een materiële, maar om een immateriële schat - een geestelijk erfgoed dat op het document vertegenwoordigd wordt door Odal rune.

De grote pioniers van het idee om de Werwolf cellen opnieuw op te richten en terreur te laten zaaien in West-Europa zijn niemand minder dan Gary Lauck van de NSDAP/AO en neonazi Peter Schulz. Precies degenen die ook in verband gebracht worden met de strijdnaam 'Karl Hammer', jawel. En even toevallig staat het idee van een Wederopstanding of Resurrection centraal in een fotomontage van Indiana Brownie waarmee hij uitpakt op zijn Wikipedia-pagina, onder een afbeelding van de Marsch Impromptu. Het zijn zelfs de énige afbeeldingen op zijn Wikipedia.

Zoals wij eerder al aantoonden, is het héél moeilijk The Resurrection ànders te lezen dan in een neonazi context. Onder het voorwendsel een schatverhaal te vertellen toont de reportage beelden van wat ooit het opleidingscentrum van Werwolf commando's in Grevenbroich was - beelden die in werkelijkheid tot de onthulling leiden van een letterlijk 'occult', mystiek nazi symbool.   

Ondertussen lijkt de Wederopstanding van de Weerwolven, ook in Nederland, aardig te lukken. Als we tenminste mogen afgaan op enkele krantenartikels die dateren van na 12-12-12, datum waarop een oud tijdperk werd afgesloten en een nieuw begon:

Actie tegen 'neonazi-guerrilla' in Europa, Het Laatste Nieuws, 17/07/2013.

Moeder Nederlandse neonazi: 'Dit is een nachtmerrie', Algemeen Dagblad, 18/07/2013.

Onderzoek extreemrechts: politie-invallen in Nederland en Duitsland, NRC, 17/07/2013.

'Weerwolf cel' actief in Nederland, Antifascistische Onderzoeksgroep Kafka, 18/07/2013. 

  

Uit Der Wehrwolf, Hermann Löns

Overigens ben ik van mening dat EenVandaag, de VRT Nieuwsdienst en De Volkskrant hun verantwoordelijkheid moeten opnemen, en verslag uitbrengen over feiten in plaats van over de fictie van Indiana Brownie.

Persbericht: Het georkestreerde consumentenbedrog van nepjournalist Karl Hammer

Gisteren verstuurde het Onderzoekscollectief Ysa Pastora onderstaand persbericht naar alle relevante media in Nederland en Vlaanderen. De afgelopen week hebben wij EenVandaag herhaaldelijk, De Volkskrant en de VRT Nieuwsdienst eenmalig, gewezen op hun verantwoordelijkheid. Mochten er in de nabije toekomst nog meer onsmakelijke toestanden aan het licht komen, dan kunnen deze media instituten alvast niet beweren dat zij het niet geweten hebben. De omerta terzake begint ondertussen wel bijzonder onfris te ruiken.

Met dank aan Ignace Lepage, www.codebrekers.be

Karl Hammer handtekent niet alleen de trailer voor zijn nieuwe boek

met de Tau/Irminsul, ze zit ook in de publireportages van EenVandaag. 

Op 12-06-15 titelde de Belgische krant De Morgen op de voorpagina: Nepjournalist ontmaskerd / De “nazischat” die niet bestaat. – In het kader van een tweepagina-artikel met als titel Schat aan verzinsels ontmaskerde “onderzoeksjournalist” Karl Hammer zichzelf als een man die ook liegt over zijn geboortejaar.

Het artikel van Jeroen De Preter brengt het verhaal van een Belgisch-Slowaaks-Nederlands onderzoekscollectief rond (schuilnaam) “Ysa Pastora” en met als woordvoerder de Belgische auteur van historische faction thrillers Patrick Bernauw. Dit collectief startte in januari 2015 de website www.rauna.eu waarop het verslag uitbracht over het onderzoek naar leven en werk van de Nederlandse onderzoeksjournalist, kunstfotograaf en voormalig video-editor van AVRO, Karl Hammer. In april gingen zij samenwerken met een Belgisch leraar elektriciteit en elektronica die gefascineerd is door vraagstukken, Ignace Lepage (www.codebrekers.be).

Afgelopen week publiceerden Ysa Pastora en Patrick Bernauw via de kleine digitale uitgever vzw de Scriptomanen De Hamer van Thor, het eerste boek uit een reeks van vier, met de resultaten van hun onderzoek. De Hamer van Thor heeft “de deconstructie” van het werk van Karl Hammer als onderwerp, of ook: het “debunken” van een hoax, waaraan grote media instituten als EenVandaag (AVROTROS) hun volle medewerking verleenden. Het door Karl Hammer en zijn uitgeverij Elmar goed georkestreerde consumentenbedrog werd mede in de markt gezet door de slordige journalistiek van De Volkskrant in Nederland en van Reyers Laat in België. Bovendien rijst de vraag of er achter deze feiten een nog ernstiger “verborgen agenda” schuilgaat.

Karl Hammer publiceerde met De tranen van de wolf (2007) en Gezocht: Codebrekers (2012) twee maal identiek hetzelfde boek over een gecodeerde partituur die naar een nazischat in het Beierse Mittenwald zou leiden. Een zekere Peter Schulz bezorgde hem alle informatie over een lading goud van de Reichsbank en diamanten van Hitler, bedoeld om de nazi-terreurgroep Werwolf te financieren. De rechterhand van Hitler, Martin Bormann, had de bergplaats versleuteld weergegeven in een partituur, die door ene ‘pastoor Otto’ in april 1945 naar partijboekhouder Franz Xaver Schwarz gebracht moest worden.

In 2012 gaven diverse media een ruim forum aan Karl Hammer, die eerst een beloning van €12.000 en vervolgens van $25.000 uitloofde, voor wie erin slaagde de code te kraken. Een eerdere poging in 2007-2008 om een hype te creëren met een beloning van €25.000 had gefaald, wat door Hammer ook toegegeven werd in De Volkskrant. In mei 2015 onthulden Ysa Pastora & Co. ten slotte dat onder meer Der Spiegel in 1996 al een verband had gelegd tussen Karl Hammer, de extreemrechtse activist Peter Schulz, naoorlogse Werwolf-cellen en de  NSDAP/AO. Dit is de Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei/Auslands-Organisation van de Amerikaanse neonazi Gary Lauck uit Lincoln, Nebraska.

Hoewel De Hamer van Thor reeds werd gepubliceerd, doen er zich in deze zaak dagelijks nieuwe ontwikkelingen voor, te volgen op www.rauna.eu. Heel wat mysteries blijven vooralsnog onopgehelderd: bijvoorbeeld waarom Karl Hammer-Kaatee eigenlijk Karl Hammer werd en zijn geboortejaar van 1959 naar 1969 veranderde. Maar ook hoe Ysa Pastora erin slaagde de code te kraken en op die manier een nazi heiligdom vond in Mittenwald. Deze Irminsul speelt om een of andere tot dusver nog onverklaarde reden een belangrijke rol in leven en werk van Hammer. Als we mogen afgaan op de trailer, speelt de Irminsul zelfs een centrale rol in zijn nieuwe boek The Seat of Francis/De Zetel van Franciscus.

Hoe Ysa Pastora de code brak, zal in het najaar van 2015 gereveleerd worden in een tweede boek, De Mysteries van Mittenwald. Waarom de publicatie van De Zetel van Franciscus sinds de onthullingen van Ysa Pastora al een paar keer verdaagd werd, blijft evenwel onduidelijk.

De Hamer van Thor (De Jacht op een Nazi Schat, #1) by Draft2Digital

OP HET WEB:

Schat aan verzinsels, De Morgen 12-06-15

http://www.demorgen.be/buitenland/schat-aan-verzinsels-a2356374/

De diamanten van Hitler, EenVandaag 11-12-12

http://www.eenvandaag.nl/buitenland/42135/de_diamanten_van_hitler

Raadsels rond de tranen van de wolf, EenVandaag 27-11-13

http://www.eenvandaag.nl/buitenland/47973/raadsels_rond_de_tranen_van_de_wolf

De schat interesseert me niet, wel het verhaal erachter, De Volkskrant 12-12-12

http://www.volkskrant.nl/dossier-archief/de-schat-interesseert-me-niet-wel-het-verhaal-erachter~a3361949/

De verborgen diamanten van Adolf Hitler, Reyers Laat 13-12-12

http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/videozone/archief/programmas/Reyers%2Blaat/2.25639/2.25640/1.1503789

Gesunde Barbaren, Der Spiegel 1996

http://magazin.spiegel.de/EpubDelivery/spiegel/pdf/9073661

Over het georkestreerde consumentenbedrog vanIndiana Brownie, aka Karl Hammer, en zijn uitgeverij Elmar

Overigens ben ik van mening dat EenVandaag, de VRT Nieuwsdienst en De Volkskrant hun verantwoordelijkheid moeten opnemen, en verslag uitbrengen over feiten in plaats van over de fictie van Indiana Brownie.

Over het georkestreerde consumentenbedrog van Indiana Brownie, aka Karl Hammer, en zijn uitgeverij Elmar

Postkaartje Tonihof/Hammer - 1959.

Uit de verzameling van een medewerker van Karl Hammer.

Klik op de foto voor een groter beeld.

ACT I

Karl Hammer-Kaatee danst in De tranen van de wolf (2007), en Karl Hammer in Gezocht: Codebrekers (2012), heel licht over een aantal essentiële elementen heen. En de verzamelde media - EenVandaag op kop, gevolgd door De Volkskrant en Reyers Laat - dansen Indiana Brownie vrolijk fluitend achterna... tot het einde. Ze vergeten daarbij de meest elementaire journalistieke vragen te stellen en werken op die manier mee aan een door het team van Indiana Brownie en zijn uitgeverij Elmar zorgvuldig georkestreerd consumentenbedrog. Want niet alleen de nieuwsconsument misleiden ze door fictie voor te stellen als feiten, ook de boekenconsument wordt bedrogen. Hij verkeert immers in de waan zich een waargebeurd verhaal van een onderzoeksjournalist aan te schaffen. En vertrekt dan bijvoorbeeld verscheidene keren naar Mittenwald op expeditie, geleid door een compleet ongeloofwaardig faction verhaal, dat door de verzamelde media instituten een aura van geloofwaardigheid werd verleend.

Omdat beroepsjournalisten er niet meer toe komen fundamentele vragen te stellen in deze kwestie, zal ik de drie belangrijkste op een rijtje zetten:

1./ Hoe zit dat met de geloofwaardigheid van Indiana Brownie als 'onderzoeksjournalist'? Op zijn website www.bernauw.com heeft Patrick Bernauw de auteur van Satans Lied (Karl Hammer-Kaatee) reeds in 2009 ontmaskerd als een slechte want bijzonder ongeloofwaardige fictieschrijver die zijn 'onderzoek' uit de boeken van anderen overpent, zonder enige bronvermelding. En die, één en al spiritualiteit, zijn inkomsten aan goede doelen schenkt, die uit zijn eigen Stichting Frieda blijken te bestaan, waarvan het absoluut onduidelijk is welke activiteiten ze zoal beoefent. Een eenvoudige 'google' had bij de redacties van EenVandaag, De Volkskrant en Reyers Laat enige alarmbellen kunnen doen afgaan, maar aan fact checking doen deze journalisten blijkbaar niet.

2./ Hoe zit het met de geloofwaardigheid van informant Peter Schulz, aan wie Indiana Brownie zijn volledige verhaal ontleent over het goud van de Reichsbank en de diamanten van Hitler, bestemd om naoorlogse Werwolf-terreurcellen te financieren? Opnieuw was een eenvoudige 'google' voldoende geweest om de verzamelde redacties op 12-12-12, toen Karl Hammer-Kaatee al Karl Hammer geworden was, op het artikel uit Der Spiegel (1996) te doen stuiten. Hieruit blijkt dat Karl Hammer ook een bekende 'strijdnaam' uit de neonazi 'ondergrondse propaganda', en Peter Schulz ook de naam van een notoir neonazi is, die in verband gebracht wordt met naoorlogse Werwolf-toestanden. Maar fact checking is andermaal niet aan deze journalisten besteed.

In een mail aan De Morgen (zie Schat aan verzinsels) verklaart Indiana Brownie dat al die overeenkomsten 'dom toeval' zijn. Als dat zo is, dan hoeft 'zijn' Peter Schulz (die in dat geval géén notoire neonazi is) zich alleen maar bekend te maken, of dan hoeft Karl zelf alleen maar enige personalia te geven om al die 'insinuaties en verwijten' naar het rijk der fabelen te verwijzen. Maar dat doet hij niet. Wat moeten we daar dan uit besluiten?

Bovendien... Als dat zo is, en 'zijn' Peter Schulz is géén neonazi, ontmaskert Karl Hammer zichzelf  een tweede keer als nepjournalist of leugenaar. Hij heeft immers in zijn boek geschreven, en herhaaldelijk verklaard, dat hij Peter Schulz uitgebreid gecheckt heeft. Mocht hij dat ook daadwerkelijk gedaan hebben, hij zou op de kwestieuze artikels gestoten zijn. En uit pure voorzorg zijn informant een schuilnaam meegegeven hebben, en zelf nooit van Karl Hammer-Kaatee (De tranen van de wolf, 2007) getransformeerd zijn in Karl Hammer (Gezocht: Codebrekers, 2012).

Overigens is Indiana al in flagrante delicto betrapt op leugens over het geknoei met zijn geboortejaar, en lijkt het waarheidsgehalte van zijn verklaring dat Peter Schulz door al die 'insinuaties en verwijten' niets meer met het dossier te maken wil hebben ook niet al te groot. In 2012 heeft Peter Schulz immers nog afgehaakt omdat hij de vergeefse speurtocht moe was. Dat verklaarde Brownie toen aan Bart Jungmann van De Volkskrant (12-12-12). De 'insinuaties en verwijten' - lees: het op een rijtje zetten van een aantal feiten die niet te rijmen zijn met de fictie van Indiana Brownie - zijn bovendien pas echt en voorgoed publiek gestart in januari 2015, op deze site, en werden geïnventariseerd in De Hamer van Thor en op 12-06-2015 door De Morgen aan een ietwat groter publiek meegedeeld.

Of waren er dan toch al eerder 'insinuaties en verwijten'? Uit goede bron hebben wij vernomen dat in 2013 het bewuste artikel uit Der Spiegel werd bezorgd aan de site
http://codebrekers.nl/codebrekers/uk_code_index.html
die door Indiana Brownie en zijn uitgeverij Elmar werd opgezet om de code te kraken. Klik even op de link en constateer met mij: de pagina bestaat niet meer. Maar de link bevindt zich wel nog steeds op de pagina van Elmar, gewijd aan Gezocht: Codebrekers:
http://www.uitgeverijelmar.nl/boek/gezocht-codebrekers-speurtocht-naar-hitlers-goud-en-diamanten-karl-hammer-9789038922263-uitgeverij-elmar/
Werd codebrekers.nl dan gesloten vanwege deze 'insinuaties en verwijten'? Nee, leren we op de site van die andere promoter van Indiana Brownie, EenVandaag - en meer bepaald op de pagina bij de reportage Raadsels rond de tranen van de wolf : 'Hammer wordt overspoeld met ideeën en oplossingen. Ook wordt getwijfeld aan de authenticiteit van de documenten. Deze twee zaken zorgen ervoor dat Hammer de Facebook-pagina sluit.' - Waarop de journalisten van EenVandaag niet de puur-journalistieke reflex opbrengen om een klein onderzoekje in te stellen naar de twijfels rond de authenticiteit van de documenten, maar een tweede publireportage maken voor de voormalige video-editor van AVRO.

3./ Dit brengt ons meteen bij de derde vraag, rond de authenticiteit van het document. Karl Hammer schermt met een team van deskundigen dat het document heeft bestudeerd, maar we krijgen niet één naam te horen en geen enkel verslag te lezen. In Reyers Laat verklaarde hij dat er een historicus tot dat team behoorde, maar ook Lieven Van Gils is niet geïnteresseerd in een naam. In de reportages van EenVandaag wordt Gerard Aalders opgevoerd, oud-onderzoeker van het Nederlands Instituut voor Oorlogs Documentatie NIOD, en internationaal dé expert op het gebied van het goud en de diamanten van de nazi's. Hij heeft De tranen van de wolf van een 'blurb' voorzien, die werd overgenomen voor Gezocht: Codebrekers:

'Het is aannemelijk dat de nazi-schatten nog altijd onaangeroerd op ontdekking liggen te wachten.’

Het ligt voor de hand dat Indiana Brownie het verhaal van Peter Schulz heeft laten doorlichten door deze historicus, de topexpert terzake, die hij bovendien een 'blurb' gevraagd heeft voor zijn boek. In het artikel in De Volkskrant lezen we dat Gerard Aalders werd geraadpleegd door Hammer 'als deskundige', en dat 'hem het document getoond' werd, waarna een zeer algemene uitspraak van de historicus volgt. Het valt ook op dat Indiana in het interview in Reyers Laat niet uitpakt met de autoriteit van Aalders, en dat ook niet doet in zijn boek. De topdeskundigen uit zijn team blijven naamloos. Dit is toch wel zeer merkwaardig, en het wordt nog merkwaardiger als we de regie en de montage van de publireportages van EenVandaag bekijken. Hierin wordt, net zoals in De Volkskrant, tenminste de schijn gewekt dat historicus Gerard Aalders het verhaal van Peter Schulz aan de toets van de historische kritiek heeft onderworpen. Al resulteert de aanpak bij de alerte kijker toch weer in argwaan, omdat de heer Aalders het opnieuw bij algemeenheden houdt, en omdat er niet doorgevraagd wordt naar zijn opinie over het eigenlijke verhaal van Schulz of de authenticiteit van het document. 

Daarom hebben wij aan Gerard Aalders de vraag gesteld waar Bart Jungmann in De Volkskrant omheen schaatst en die door de reporters van EenVandaag blijkbaar niet gesteld mocht worden. Hij liet ons weten dat het boek van Hammer 'waar zou kunnen zijn (verborgen diamanten)', maar dat hij absoluut niet zegt 'dat de inhoud juist is': 'Ik doe geen enkele uitspraak over het boek zelf of het waarheidsgehalte van zijn tekst.' De heer Aalders voegt er nog aan toe dat hij 'nooit onderzoek naar die partituur gedaan' heeft; hij 'had daar ook geen zin in'. Waarbij de vraag rijst waarom EenVandaag dan geen historicus opvoert die wél onderzoek naar de partituur gedaan heeft en daar wél zin in had. En waarom EenVandaag en De Volkskrant deze toch wel cruciale informatie voor de nieuwsconsument verzwijgen. Of waarom EenVandaag de zin niet corrigeert waarin Indiana Brownie enkele gigantische historische blunders op rij begaat, door de nazi-kopstukken 'in mei 1945' in de Führerbunker te situeren, daar ook Himmler neer te poten, en zelfs Schwarz... die volgens zijn eigen verhaal in München zou hebben gezeten. 

Hoe ernstig moeten we het 'waargebeurde' verhaal van Peter Schulz over het goud van de Reichsbank en de diamanten van Hitler nemen, als dat niet door externe bronnen wordt ondersteund, maar over de hele lijn wordt tegengesproken? Hoe historisch betrouwbaar is dit relaas over een code van Bormann, die bedoeld is voor Schwarz, die over het goud van de Reichsbank en de diamanten van Hitler zou handelen en die Werwolf als bestemming heeft, maar waarin met geen woord wordt gerept over een groot aantal essentiële historische feiten? Niet over de testamenten van Hitler bijvoorbeeld, niet over de vertrouwelingen die werden uitgestuurd om zijn zaakjes in orde te brengen, niet over de codeberichten van Bormann die opgenomen zijn in de Bradin Docs, niet over Otto Skorzeny die sinds begin 1945 aan het hoofd stond van Unternehmen Werwolf. En die zijn activiteiten ondermeer met goud van de Reichsbank na de oorlog gewoon heeft voortgezet onder de naam ODESSA. Het staat allemaal te lezen in De Hamer van Thor; in de boeken van Indiana Brownie  is het vruchteloos speuren naar de feiten die zijn fictie tegenspreken.

Screenshot Bergverfuehrer, 26/04/2012 

ACT II

Met De tranen van de wolf loofden Schulz & Hammer 'in gezamenlijkheid' al 25.000 euro uit voor de oplossing, lezen we in De Volkskrant. 'Maar dat hebben we niet slim aangepakt destijds. Er was nauwelijks publiciteit.' En Bart Jungmann voelt zich niet journalistiek misbruikt binnen de toch al fel gehypete context van 12-12-12 die, volgens Indiana Brownie, behalve dat het 'zo'n mooie datum' is, voor de rest volstrekt geen verband houdt met het thema. Of toch wel? We komen het niet te weten, want mogelijk lichtjes irriterende vragen horen nu eenmaal niet thuis in een publireportage.

Hoe georkestreerd de publiciteitscampagne van Indiana Brownie en zijn uitgeverij Elmar verliep op 12-12-12, des te chaotischer gaat het er sinds eind 2013 aan toe, toen codebrekers.nl. gesloten werd. Omdat er niet verder gespecifieerde twijfel was ontstaan over de authenticiteit van het document, en nadat een codebreker het artikel uit Der Spiegel jaargang 1996 had opgeduikeld. Gisteren, 14 juni 2015, pakte uitgeverij Elmar nog steeds uit met het 'nieuwsbericht' Nazi Code blijft ongebroken, beloning verhoogd naar 25.000 dollar (screenshot in mijn bezit). Sinds vandaag evenwel verschijnt daar het bericht dat de pagina, helaas, niet meer bestaat:

http://www.uitgeverijelmar.nl/nieuws-van-uitgeverij-elmar/nazi-code-blijft-ongebroken-beloning-verhoogd-naar-25-000-dollar/

Op 26 februari 2015 stuurde ik al een mailtje naar Ton van Poelgeest van uitgeverij Elmar, die de publishing affairs van Indiana Brownie behartigt. Of ik nog in aanmerking kwam voor de beloning, want ik had de code gekraakt? 'Bedankt voor uw bericht,' zo luidde het antwoord, 'maar ik ben bang dat we u niet verder kunnen helpen. De termijn van de actie is ten einde, het voorstel is ingetrokken. We wensen u veel succes met uw speurtocht.'

En wat dan met het nieuwsje op de site van Elmar? Dat de code ongebroken blijft en de beloning werd verhoogd naar 25.000 dollar? Hoe zullen we zoiets noemen? Misleidende publiciteit? Consumentenbedrog? Hoewel wij voortdurend bleven verwijzen naar deze onaanvaardbare manier van communiceren met het publiek, vertikte uitgeverij Elmar het de leugenachtige reclameslogan weg te halen. Tot gisteren dus.

Aan de waarheid heeft Ton van Poelgeest blijkbaar ook een broertje dood, want aan Ignace Lepage (zie www.codebrekers.be) vertelt hij op 1 mei 2015 dat de beloning zeker geen grap is, en dat de condities op de website van Indiana Brownie te vinden zijn. Zeer vreemd, aangezien codebrekers.nl (zie boven) op de site van Elmar naar een pagina leidt die, helaas, niet bestaat. En ook omdat Lepage van Indiana al vernomen had dat die nu geen tijd heeft voor en geen zin heeft in schatten jagen of codes breken. Hij moet even aan de Zetel van Franciscus gaan schudden met een book that shook the Vatican nog voor het goed en wel gepubliceerd is. Brownie stuurde Lepage wel van het kastje naar de postbus van zijn Stichting Frieda, die overvol zat of niet bestond, en bood hem en passant nog het beheer van een nieuw te openen codebrekers.nl aan. Waarvoor Lepage feestelijk bedankte.

Wellicht onder druk van de deurwaarder die Ignace Lepage op Elmar afstuurde, verschijnen er dan uiteindelijk toch 'nieuwe voorwaarden' op de site van Indiana Brownie: 
http://www.karlhammer.eu/books 
Deze nemen, uiteraard opnieuw geheel toevallig, de publicatiedatum van De Hamer van Thor als deadline. Het is tevens de datum waarop Lepage beloofde zijn hele site www.codebrekers.be rond te krijgen. En het is uiteindelijk ook de datum waarop het artikel Schat aan verzinsels in De Morgen verschijnt, nadat De Hamer van Thor al iets eerder het licht heeft gezien. Vreemd genoeg is het bedrag op de site van Indiana Brownie ineens weer gereduceerd tot 12.000 euro, terwijl Elmar onverminderd blijft gaan voor 25.000 dollar. Als u hier nog een andere term voor kunt verzinnen dan volstrekt schaamteloos en arrogant Wie-Doet-Mij-Wat? boerenbedrog, verneem ik dat graag. Laten we het dus maar eufemistisch bij 'consumentenbedrog' houden.

Ook los van het feit dat Karl Hammer heel goed weet dat het breken van de code niet zal leiden tot het vinden van goud en diamanten (zie De Hamer van Thor en www.codebrekers.be) en dus ook nooit een bedrag zal moeten ophoesten, blijft dit je reinste desinformatie en misleidende publiciteit... waarover de media, die een open forum gaven aan de barnumcampagne van 12-12-12, uiteraard niet wensen te berichten. Want dit is geen nieuws. Blijkbaar zijn EenVandaag of De Volkskrant niet langer geïnteresseerd in feiten, maar alleen in fictie à la Indiana Brownie.

Lauterseekapelle Maria Königin, Mittenwald - 10/10/2014

ACT III


'Een grover staaltje geschiedvervalsing is amper denkbaar. Soms wordt dit gedaan omdat men gemakkelijk wil scoren en op het onderbuikgevoel van het publiek inspeelt. Op andere momenten wordt het gedaan om een verborgen agenda door te drukken of weer eens een miljoenenclaim ergens los te wrikken.' 

Aan het woord is Indiana Brownie die hier op de laatste pagina van zijn boek Gezocht: Codebrekers insinueert - want hij noemt geen programma en geen datum van uitzending waarin een bepaalde uitspraak zou gedaan zijn - dat de VPRO zich ooit schuldig maakte aan geschiedvervalsing. Met de bewezen 'geschiedvervalsing' in het achterhoofd, die Indiana Brownie op zijn eigen website pleegt, en op zijn eigen geboortejaar, en daarbij denkend aan zijn dito activiteiten op Wikipedia onder diverse - ook al eens dubbelzinnige - nicknames, moet een mens extra voorzichtig te zijn. 

Sinds wij op deze site de onthullingen begonnen te publiceren, hebben wij verscheidene tips, stukjes en brokjes informatie en ook een paar getuigenissen mogen ontvangen. Door een fan van Patrick Bernauw (ja, hij heeft er zo een stuk of wat) werden we er bijvoorbeeld op attent gemaakt dat Indiana Brownie plotseling niet langer geboren was in 1959, maar in 1969. Sommige personen contacteerden ons onder hun eigen naam; er kwamen echter ook tips van codebrekers die opereerden onder diverse schuilnamen (op de duur raakte ik de tel kwijt, Peter Groeneveld). En heel af en toe was er iets volstrekt anoniems bij.

Al heel snel kregen we in de gaten dat Indiana Brownie ons richting Tonihof en Antoniuskapel (Buckelwiesen) dirigeerde. We publiceerden op Rauna al in april 2015 onze stelling dat de kapel 'een dwaalspoor is, door Hammer uitgezet', en we hebben hier ook ruim aandacht aan geschonken in De Hamer van Thor. Misschien is de plek tijdens de laatste dagen van de oorlog en kort daarna wel gebruikt om tijdelijk een nazi schat te herbergen, maar die zal daar nù - en wellicht al sinds 1959 - niet meer te vinden zijn. Het is een bliksemafleider. 

Indiana Brownie weigert te vertellen waarom hij zijn geboortejaar tot op zijn eigen website toe (en op vele andere plaatsen) heeft veranderd in 1969. We hebben een numerologische verklaring gesuggereerd. Maar het is ook mogelijk dat hij dit alleen maar gedaan heeft om de aandacht te trekken op één van beide data... en 1959 is nu eenmaal het bouwjaar van de Antoniuskapel. Mocht Brownie niet gaan knoeien zijn, het was niemand opgevallen.

We beschikken al een hele tijd over de foto van een postkaart (zie helemaal bovenaan dit bericht), die in het bezit is van een codebreker. De man heet eigenlijk Huub Kampen, maar noemt zich momenteel ook 'Mark Harlem'. Zijn Facebook-pagina onder die naam heeft hij opgevrolijkt met een schilderij van de Slag bij Poitiers. Hij verwijst zo naar Karel Martel, het icoon van extreemrechts, nog voor Jeroen De Preter in De Morgen het verband legde tussen een Hammer en een Martel. Mark Harlem is overigens een bekend anagram-pseudoniem van Karl Hammer, waaronder hij vooral op het forum van Graham Hancock actief is geweest, nog voor Satans Lied (2006) verscheen. Je kunt daarover alles lezen in De Hamer van Thor. 

Toen Patrick Bernauw aan Huub Kampen vroeg of die wel toestemming had van het baasje om zich diens pseudoniem aan te meten, verdween Mark Harlem op slag van Facebook, om daar even later weer op te duiken met de boodschap dat het in orde was. Dié Huub Harlem dus liet onder codebrekers de bewuste postkaart circuleren waarop - bij wijze van nog maar eens een godsonmogelijk toeval - de namen Hammer en Tonihof en de datum 1959 elkaar ontmoeten binnen eenzelfde context. Het was een reden te meer om op onze hoede te zijn voor elke link die overduidelijk naar het Tonihof wees... en voor Huub Kampen, die al snel meer begaan was met het kraken van mijn pseudoniem dan met het breken van een code.

In De Hamer van Thor drukken wij het beeld af dat je ook terugvindt op het screenshot bij foto 2. Het lijkt een Arno Brekerachtige Arische Strijder met Irminsul. Volgens de webpagina van de Bergverfuehrer (26 april 2012) is de foto genomen in de Antoniuskapel van Mittenwald. De link werd anoniem bezorgd, en dat vond ik best wel link. Temeer omdat al gauw bleek dat het beeld ook voorkwam op een foto van de Maria Königin kapel aan de Lautersee, zij het wel dat de website waar we het aantroffen dateert van twee jaar later (zie foto 3). Het noopte ons geenszins om onze thesis te herzien: ik heb de code al gekraakt en op basis daarvan de Irminsul-Yggdrasil-Levensboom  gevonden. Dat er een verband bestaat met deze Arno Brekerachtige is overduidelijk, omdat ie nu eenmaal lelies (lissen) in de armen houdt, die bovenaan de vorm van een Tau/Irminsul aannemen. Maar waar die Arno Brekerachtige zich op welk moment precies ophoudt in Mittenwald is voor onze thesis van nul en generlei belang. 

In De Hamer van Thor heb ik evenwel een klein valstrikje gelegd, voor wie er ons in wilde laten stinken. Op pagina 241 plaats ik 'de Arische Strijder met Irminsul in de Antoniuskapel van de Buckelwiesen', afgaand op de linke link die mij werd bezorgd. Op pagina 243 verwijs ik echter uitdrukkelijk naar de lelie als symbool 'van de maagd Maria, zuiverheid en maagdelijkheid'... en zo ook naar de Maria Königin kapel. Mocht de Arno Brekerachtige met lelie alleen in de Antoniuskapel staan, zoals op de linke link wordt gesuggereerd, dan zou ze de zuiverheid van de Irminsul voorstellen. 

Wie dus hardop verkondigt dat wij erin zijn gestonken, bewijst daarmee alleen dat hij - with a little help from Indiana Brownie? - gepoogd heeft ons op het verkeerde been te zetten en voluit voor de Antoniuskapel te doen gaan... Maar waarom zouden we? We wisten al dat het een dwaalspoor is, door Indiana uitgezet. Wie de code kraakt op het eerste niveau, zal geen goud en diamanten vinden... maar wordt naar de Antoniuskapel geleid, daarbij begeleid door de desinformatie van Brownie & Co. En we kunnen ons afvragen welke verborgen agenda hier achter schuilgaat, maar consumentenbedrog is het ongetwijfeld.

Wie de code kraakt op het tweede en diepere niveau, belandt echter aan de voet van de Irminsul-Yggdrasil-Levensboom. Opnieuw kunnen we ons afvragen welke bedoelingen hier achter zitten. En opnieuw is het een simpel feit dat ik 'm gevonden heb enkel en alleen door een grondige analyse van het document. Hoe ik dat heb gedaan, zal worden onthuld in het tweede boek in de reeks, Het Mysterie van Mittenwald. Tot spijt van wie het benijdt.

Overigens ben ik van mening dat EenVandaag, de VRT Nieuwsdienst en De Volkskrant hun verantwoordelijkheid moeten opnemen, en verslag uitbrengen over feiten in plaats van over de fictie van Indiana Brownie.




PS: En donderdag gaan we als vanouds nog even donderen! Hou deze pagina in de gaten!