De symboliek op de Marsch-Impromptu

M

Dat is wat ik zo mooi vind aan poëzie.

Hoe abstracter, hoe beter.

Het spul waarvan je niet zeker weet waarover de dichter het heeft.

 Je kunt er een idee bij hebben, maar je kunt het niet zeker weten.

Niet voor honderd procent.

Ieder woord bijzonderlijk gekozen,

kan een miljoen verschillende betekenissen hebben.

Is het een plaatsvervanger - een symbool - voor een ander idee?

Past het in een groter, dieper verborgen metafoor?

Jay Asher, Dertien redenen waarom

De cursieve M op het blad papier met de Marsch-Impromptu partituur brengt meerdere betekenissen onder een dak. In verschillende kaders dient de M telkens een ander doel, als in een donker semantisch spel.

In de voor iedereen zichtbare wereld duidt de M op de naam van de plaats Mittenwald, een toponiem, en op Matthias Klotz, de naam van de persoon die in het centrum van diezelfde plaats een standbeeld kreeg. In beide gevallen zijn ze nodig om de kleine dans in en rondom Mittenwald gestalte te geven. De dans vindt plaats tijdens een intermezzo in de grote dans die hele delen van Duitsland en Oostenrijk bezoekt. De kleine dans voert een moeilijke aardse zoektocht op die men moet voltooien om zich te vergewissen van Hitlers ‘schitterende gedachtegoed’ en de hemelse Armaanse verlichting te verwerven.

In de onzichtbare wereld heeft de M betrekking op de schilder Michelangelo, uit het tijdperk van de Renaissance - in het kader van de Marsch niet voor niets de periode van wedergeboorte - die een fresco schilderde op het plafond van de Sixtijnse kapel in Rome. Het laat de Schepping van Adam zien en is een zinnebeeld voor Adolf Hitlers geboorte, die door de documentmaker beschouwd wordt als een Messias die zijn volk verlost. In Hitlers erfgoed staat een tikfout. Het meldt dat 14 van de 18 toegevoegde runen gekoppeld zijn aan één-achtste muziek rusttekens. Juist is 13 van de 18. Daarmee vinden we - opzettelijk - dertien redenen waarom de getal codes 1 en 8 van Adolf Hitler gekoppeld zijn aan de M van Messias. Waarom? Omdat het getal 13 verwijst naar de letter M, de dertiende in het Latijnse alfabet.

Tevens wordt met de M geduid op Mozes die zijn volk, als in een wedergeboorte, bevrijdde uit de slavernij in Egypte en via een gevaarlijke reis met veel ontberingen naar het Beloofd Land leidde. Mozes treedt op als een zinnebeeld van Adolf Hitler die zíjn volk meevoert op een bevrijdende gevaarlijke reis. Voorts mag de M gezien worden als een verwijzing naar de Maçonnerie, de Vrijmetselarij[1].

We treffen zes verschillende, zichtbare en onzichtbare, fysieke en niet-fysieke betekenissen aan die mogelijk gehecht kunnen worden aan de letter M. Dezelfde versleutelende handelswijze wordt ook toegepast op andere symbolen zoals onder andere de Odal rune, de Z-bindrune en de runen Fehu en Gebo. Dramatisch verhoogt de meervoudigheid van de betekenissen van symbolen de informatiedichtheid van het document.

Alleen de maker van het document kan ons vertellen of de M niet tevens wijst naar ‘Boek M’ (Liber Mundi, Boek van de Wereld) met de Magische taal en schriftuur van een van de belangrijke boeken van de Rozenkruisers, nauwe verwanten van de Vrijmetselaars.

Kortom, de letter M op de partituur past in een groter, dieper verborgen metafoor. Ze geldt daarenboven als een overal verbreid, universeel, teken … omdat die ook voorkomt in de palm van jouw hand.

Je hebt de dertiende letter M in de palm van je hand

Letterlijk een handtekening

---

[1] De letter M kan ook wijzen op de naam Metatron. Metatron, dan wel Henoch, is degene die bij de Rozenkruisers en in de Vrijmetselarij de sleutels bezit van de innerlijke verlichting. De aanleiding voor de kleine dans - een zoektocht in en om Mittenwald - is uitgerekend het zoeken naar en het verwerven van de innerlijke verlichting, een Arische verlichting wel te verstaan. De naam Henoch kan door zijn beginletter H, de achtste, bovendien passen in het rijtje van Hitler, Hermes en Hagal.

De symboliek op de Marsch-Impromptu: Een smekende heldenzang... Een grimoire?

Vanaf 1934,5 hoorden we het razen en tieren van Hitler, de giftige toespraken en de venijnige Nazipropaganda, die ons boze voorgevoelens en koude rillingen van angst bezorgden. Vanuit de Sovjet-Unie werden we in alle Europese talen het hof gemaakt met indoctrinaties. We waren de eerste in onze kring van verwanten en vrienden in het bezit van de toverdoos [radio] en wat hadden we gasten, er kwam geen eind aan.

Pearl Fichman, Voordat de herinneringen vervagen

Dat het nieuwe heidendom en magie hoofdonderdelen uitmaken van de Marsch-Impromptu wordt de lezer duidelijk na lezing van Ysa Pastora’s boek Hitlers erfgoed. Het komt tot uiting in de drie magische spreuken Baum, Stein en Kreuz, in de cijferspreuk, in de bijzondere lay-out van het runen- en woordenpaneel met de staf van Hermes, het zonnewiel, en het betoverende gebruik in alle hoeken en gaten van de numerologie en runologie. Alles ten nutte van de feestelijke ophemeling van Adolf Hitler en zijn ‘schitterende gedachtegoed’ en voor het aandikken van zijn magische potentie om de toekomst gunstig te beïnvloeden. U aangeboden door de maker van het document, een magiër, een grootmeester van de Armanen Orde. U geboodschapt door de zich onschendbaar achtende heraut Karl Hammer met zijn eeuwig bloedende neus.

Vanaf de periode van de late Middeleeuwen tot in de 18^e eeuw werden niet-kerkelijke boeken geschreven met instructies hoe verzamelingen van heilige, magische symbolen - figuren, beelden, tekens, diagrammen - aan te leggen en hoe ze te combineren en te gebruiken in rituelen en technieken. Met als doel bovennatuurlijke wezens (godheden) te bezweren, hen aan te roepen of te sturen, of vervloekingen uit te spreken of te verwijderen. Zulke handboeken worden grimoires genoemd, afgeleid van het woord grammatica. Ze sluiten aan bij onder andere het hermetisme en de astrologie, bij de Hermetische Orde van de Gouden Dageraad en de zinnebeelden van de Vrijmetselaars. 

Aan het einde van het Romantische tijdperk kwamen met de heropleving van het occultisme grimoires of aspecten daaruit opnieuw in de belangstelling te staan. Ze slopen binnen in Blavatsky’s Theosofie en Guido von List’s Ariosofie, die samen met de vrijmetselarij gelden als de voorlopers en boetseerders van het occulte nazisme en de Armanen Orde - een snoeiharde witte boorden neonazi, neo-paganistische en quasi-vrijmetselarij bloedbroederschap. Uit het repertoire van de grimoires mag alleen geput worden als voldaan wordt aan bepaalde onthechtende voorschriften. Zo moet men om magie te kunnen toepassen zuiver zijn van lichaam en geest; in het Armanisme moet men zuiver van - Arisch - bloed zijn en verlicht in ariosofe geloofszaken. De gebruiken moeten discreet uitgevoerd worden in een kalme, besloten omgeving en op een tijdstip dat opportuun en veelbelovend is. Kortom alles wat nodig is om de bovennatuurlijke krachten gunstig te stemmen.

Is de Marsch-Impromptu te beschouwen als een grimoire? Het betreft weliswaar geen boek, het bestaat immers uit slechts één potent blad papier, maar voldoet aan de overige genoemde criteria. De Marsch bestaat uit symbolen, tekens en diagrammen met een magische opzet, zoals in het bijzonder het eindmonogram van de zoektocht als hoogtepunt, het smeekt de goden steun te bieden in de zware strijd, richt zich op de volbloed Ariër met een ascetische levenshouding, en werd speciaal ontworpen als een heldenzang, ter herdenking van een goeds voorspellend tijdstip, de 100^e verjaring van Hitlers geboortedag op 20 april, 1989. 

De Marsch heeft met stelligheid tot doel het bevorderen van de heropleving van het nationaalsocialisme, het bewerkstelligen van de wereldhegemonie en het openstellen van de hemelse ruimte. Dit alles vanuit de overkoepelende hermetische gedachte van de éénheid van alle zaken, werelds en hemels, stoffelijk en onstoffelijk. Zoals Hammer met zijn bedrieglijke belofte van een tastbare schat, als lokmiddel, die feitelijk uitmondt in het niet-tastbare erfgoed van een ‘groot leider’.

De geheimen van de runen en afgeleide symbolen. Runenkunde voor SS’ers

Hitlers erfgoed: de onthulling van een springlevende fascistische broederschap

Enige jaren geleden was er veel interesse in een onbegrepen, gecodeerde muziekpartituur. Volgens een overlevering zou die leiden naar een fenomenale Hitler schat. Na vier jaar ontcijferde het onderzoekscollectief Ysa Pastora de boodschap op de partituur definitief. Het was een zware klus. Deze week presenteert ze haar derde boek in de serie De Jacht op een Nazi Schat, met als titel: Hitlers erfgoed. 

Verwonderd legt het onderzoekscollectief daarin een onthutsend en 'ander' verhaal bloot. Er is immers geen sprake van een materiële schat, zoals door Karl Hammer - de aanbrenger van het document - werd en wordt beweerd, maar van een onverbloemde hommage aan Adolf Hitler en zijn ‘schitterende gedachtegoed’. Op een beslist originele en intrigerende wijze trakteert het document  op een geblondeerde Arische ideologie, een godsdienst, en doet een passionele oproep voor de Eindstrijd ter verwezenlijking van een Vierde Rijk. De erudiete maker van het document blijkt afkomstig van een clandestiene rechtsextremistische groepering. Hij doet zich voor als een Grootmeester, streeft naar infiltratie van organisaties en beïnvloeding van het publiek en naar vergroting van het ledental.

Ysa Pastora wijst op het bestaan van een springlevende neonazi broederschap in maatpak met het doel om het democratisch bestel omver te werpen. Bedreigingen komen dus niet alleen van buiten de samenleving op ons af, maar ook van binnenuit met de verheerlijking van een totalitaire leider als een wedergeboren Messias.

Zoals Günther Grass zegt: Het nieuwe fascisme, dat zijn niet de bullebakken met stierennekken die met nazivlaggen rondlopen. Die leiden alleen de aandacht weg van het échte fascisme in maatpak dat zich zogezegd gematigd opstelt. Dat is veel gevaarlijker. 

Hitlers erfgoed van Ysa Pastora is beschikbaar als paperback in de online boekhandel en kan ook bij uw plaatselijke boekhandel besteld worden. Het boek is tevens verkrijgbaar als PDF aan 15 euro, of binnen het Rauna abonnement (met PDF's van de 4 boeken over De Jacht op een Nazi Schat) aan 40 euro.

  

Michelangelo’s fresco en de geboorte van Adolf Hitler

Michelangelo’s fresco “De Schepping van Adam”

Een fragment uit het boek “Hitlers erfgoed”

 “Iedereen kan overweg met de overwinning. Enkel de machtigen verdragen een verlies”

Adolf Hitler

Binnenkort verschijnt het derde boek in de serie De jacht op een Nazi Schat: Hitlers erfgoed. Het bevat een schat aan informatie over de partituur die nooit eerder geopenbaard werd en die aantoont hoe groot en diepgaand de symboliek is die er in verstopt zit. De partituur kan met het volste recht bestempeld worden als een microkosmos, die handelt over de godsdienst die aan de basis ligt van het occulte nazidom en de clandestiene maar ook in Nederland actieve Armanen Orde. De godsdienst biedt een spirituele rechtvaardiging voor al hun handelen.

Was het immers niet Hitler zelf die zei: “Openbare scholen kunnen nooit toegestaan worden omdat zulke scholen geen godsdienstonderwijs geven en een algemene morele opvoeding zonder een godsdienstig fundament is gebouwd op drijfzand; bijgevolg moet elke karakter en godsdienstige training gehaald worden uit het geloof… We hebben gelovige mensen nodig.”

Die stellingname in navolging van Hitler ligt volledig ten grondslag aan de versleutelde partituur.

Het volgende fragment tilt een tipje van de sluier op over hoe de Armanen Orde denkt over hun Messias, een Zoon van God, ‘de grootste leider die Duitsland ooit had’.

Michelangelo’s fresco en de geboorte van Adolf Hitler

De cursieve letter M is een in het oog springend symbool op de Marsch-Impromptu. Het is een toevoeging die, samen met de drie liggende balkjes, niet behoort tot de klasse van de 18 runen.

De letter M heeft meerdere betekenissen. In praktische zin verwijst ze naar het plaatsje Mittenwald in het zuiden van Beieren aan de rand van de machtige Alpen en naar de naam van Matthias Klotz, de grondlegger van de plaatselijke vioolbouwtraditie die in het centrum een standbeeld kreeg. De plaats Mittenwald en Matthias Klotz spelen een bepalende rol in de complexe zoektocht die verstopt zit in het versleutelde document.

In de letter M schuilt echter nog een hoogst belangrijke wenk en een diepzinniger zinnebeeld. Ze verwijst naar “de schepping van Adam”, het beroemde fresco van Michelangelo op het plafond van de Sixtijnse kapel in het Vaticaan. Dit toont  de “vinger van God” die allegorisch de schepping van Adam op aarde bewerkstelligt. God doet dit, een vrouw omarmend, vanuit een hemelse wolk aan de rechterzijde, die - anatomisch correct weergegeven - een baarmoeder voorstelt.

Van groot belang is dat de plek waarop de vingers van Adam en God elkaar bijna raken gelijk is aan het gulden snede punt in het horizontale vlak.

Lezers van het boek Het Mysterie van Mittenwald weten dat de gulden snede, meetkundige dimensies en verhoudingen in de muziek doorslaggevend werk verrichten in de ontbinding van de zoektocht. Ze maken alle onderdeel uit van de sacrale geometrie als grondslag van de versleuteling van het document. Met zijn wonderlijke steeds terugkerende eendere verhoudingen wordt de sacrale geometrie vaak omschreven als de onzichtbare “vinger van God” die - ordo ab chao, lux e tenebris - overal een onzichtbare stempel drukt op de samenstelling en het functioneren van de macro- en microkosmos. Michelangelo vertolkte het beeldend op zijn persoonlijke wijze.

De vingerwijzing naar “de schepping van Adam” geldt op de partituur als een beeldspraak voor de schepping, dat is de geboorte, van Adolf Hitler als een zoon van de god Wodan. Een geboorte die, zo zegt het document, door een directe goddelijke inmenging tot stand kwam. De ontwerper van het geschrift, een aanhanger van het Wotanisme, dicht Hitler een status toe die ver verheven is boven die van het gewone volk, namelijk die van een Duitse Messias.

Wie zal zeggen dat ook juist deze partituur werd uitgekozen omwille van zijn naam die begint met dezelfde letter M, als de Marsch-Impromptu van de Duitse Messias die terloops tijdens de grote dans, als een muzikale inval en intermezzo, een kleine dans uitvoerde in Mittenwald?

U leest het goed: op de partituur staan twee dansen verstopt. De kleine dans in en rondom Mittenwald, een stichtelijke spirituele zoektocht verbeeldend, als een tussenbedrijf tijdens de grote dans die grote delen van Duitsland en Oostenrijk omvat. Wilt u weten waar en hoe u de grote dans vinden kunt lees dan het nieuwe boek Hitlers erfgoed.

“Als je wilt schijnen zoals de zon, moet je even hard branden” - Adolf Hitler

Onafhankelijke geesten denken buiten de lijntjes

A box without hinges, key, or lid,

Yet golden treasure inside is hid.

J.R.R. Tolkien, The Hobbit

· Weet u dat de Marsch-Impromptu meer dan eens als de bliksem attendeert op het Vaticaan?

· Weet u waarom in de passus “Enden der Tanz”, het woord ‘Enden’ een meervoudsvorm heeft?

· Kent u werkelijk de pointe van de toegevoegde letter M?

· Wie houdt de mystieke boodschap in zijn geveugelde handen?

· Weet u dat een fysiek object in een museum van groot statuur zijn stempel drukt op de Marsch?

en …

· Kent u de occulte portee van het getal 7?

· Weet u dat de zoektocht grondvest op en letterlijk in praktische zin een recreatie is van geloofspunten van Guido Karl Anton List († 1919), de geestelijke leidsman van haar ontwerper?

en …

· Weet u wanneer en waarom het document vermoedelijk ontstond?

· Beiert de Marsch in een verdoken ondergronds gangenstelsel?

Al deze vragen hebben betrekking op de magere zes regels tekst en twee-en-twintig symbolen; de toevoegingen op de Marsch-Impromptu.

Kwalificeert u uzelf niet als kenner maar wilt u desondanks doordringen in de boeiende en nog immer actuele materie en de perikelen die er van uitgaan? Lees dan het boek Hitlers erfgoed, de culminerende derde aflevering in de serie De Jacht op een Nazi Schat dat in het najaar van 2016 het licht zal zien.

De antwoorden op bovenstaande vragen en veel, veel meer, komen erin aan bod. Geen ervan werden ooit aangesneden door vorsers die zich in de voorbije jaren vastbeten in de ontsleuteling van het document. Onafhankelijke geesten daarentegen wandelden verwonderd maar op hun hoede buiten de gebaande paden en dachten buiten de lijntjes.

Ze vonden de zon.

Hitlers erfgoed wordt bijzonder aanbevolen bij sceptici die Ysa Pastora’s totaaloplossing wantrouwen of met dedain wegwuiven. Niets in Pastora’s oplossing is de vrucht van frivole hersenspinsels, onkunde, waanvoorstellingen, bedriegerij, toeval of willekeur. Alles getuigt van een vooropgezet plan.

Of het zou moeten zijn dat onderstaande video ook uit ons overspannen brein is ontsproten (let vooral op de prominente Irminsul):

O, zonlicht! Het meest kostbare goud dat op Aarde gevonden wordt.
Roman Payne

Wie een kuil graaft voor een ander...

“Als je je in een gat bevindt,

is het eerste wat je moet doen

stoppen met verder graven.”

Tamara Webber, Where You Are

Was Hammers boek Gezocht Codebrekers een pover staaltje geschiedvervalsing? Jazeker. Was de brief ‘van Bormann’ dan ook een falsificatie, een gepatenteerde hoax die bijna iedereen bij de neus nam? Nou nee. Maar alleen omdat er waarachtig een hartstochtelijk verhaal en zoektocht in schuilen met een consequent begin, verloop en einde. En omdat de brief een volstrekt andere oorsprong en boodschap heeft dan de door Hammer geveinsde. Een die in wezen uitsluitend bedoeld is voor een elite club van ingewijden. Het Ysa Pastora collectief ging er met de draad van Ariadne in de hand behoedzaam naar op zoek. Tijdens de queeste liep zij intrigerende ratio’s tegen het lijf, stuitte op een web van magische spreuken, luisterde naar een eeuwigdurend lied op een viool, liep tovenaars en grootmeesters uit vervlogen tijdruimten tegen het lijf, volgde de lijnen van een begrafenisstoet en ontrafelde ten langen leste als een Theseus de duistere kluwen. In een verbluffende wending openbaarde ze tenslotte de ongedachte uitkomst. Met Oscar Wilde beweent ze overigens wel dat het lot van goede oplossingen is dat ze eigenlijk altijd te laat komen.

Toegegeven, de zoektocht bleek verregaand ingewikkeld en vergde ruimschoots meer dan het maximale dat redelijkerwijs verlangd kon worden van de doorzettings-, inlevings- en geestvermogens van vrijetijd speurders. Gewoonweg omdat het passionele betoog op de brief, een credo, wortelt in een vreemd milieu uit andere tijden, vele hartslagen verwijderd van de hunne, in een wereld waarvan een Tomtom de coördinaten niet kent. Met weeë galm dachten ze gezwind naar d’ochtendstond te wieken, maar troffen hem niet. Toen ze oog in oog stonden met die van Ysa reageerden ze verward, heel erg teleurgesteld (want géén fysieke schat), verrast, verbijsterd zelfs, of afwijzend. Een heus mini-pandemonium brak uit. Beschaamd dat ze de zinnebeelden en vingerwijzingen niet ontwaard hadden, het temperament en de moeilijkheidsgraad van het raadsel onderschat en de snode list niet doorgrond, of mistrouwig en samenspannend dan wel weigerend het wonderlijke anders zijn van de afloop onder de ogen te willen zien. Eén persoon die de schellen van de ogen vielen, ontstak zelfs in een razernij gericht op die galgenbrok van een aanbrenger. Getalenteerd in heetmaken, niet in blussen, wat toch afkoelend werkt. Weer een ander, Oost-Indisch doof, negeert Ysa straal in een ontstelde poging om onder zijn schare geestdriftige schaapjes het vuur van de mythe brandend te houden. Om zijn imago en centjes niet geheel in rook te zien opgaan. Parbleu, welke vrees maakt iemands vleugelen? Welke droes jaagt schroom in d’aderen?

Medio 2015 publiceerden Ysa Pastora en Patrick Bernauw De Hamer van Thor. Het boek fileert Hammers creatie en doet haar doopcelen en niet belichte achtergronden uit de doeken. Het mondde uit in achterdocht en reuring onder hen die bedgenoten zijn met de materie en die zich rekenden tot het hondstrouw zoekende voetvolk van Karel Martel. Die hadden zich toch eerst moeten bedenken dat trouwerijen lelijk moeten zijn, dat past bij wat erna komt.

Eind 2015 volgde Ysa Pastora’s technisch-gedetailleerde tweede boek Het Mysterie van Mittenwald met het eerste deel van de duiding en ontcijfering van de brief. Met het gezegde pruilende tumult tot gevolg, want Pastora zou spreken in tongen, kieken bij duister glans. Zijn Gods raadselen immers niet molto delicieuzer dan de oplossingen van zijn ondermaanse pappenheimers?

Ysa echter liet niet het achterste van haar tong zien en werkt aan de totstandkoming van een opvolger. Opnieuw zal die geheimen onthullen. En stellig zal het andermaal gepaard gaan met nog meer jolijt en spijt onder de toch al verbouwereerde vorsers en een bredere lezerskring. 

En Hammer, de schemerige uitdager, die het kaliber en de resolutie van tenminste enkele van zijn antagonisten schromelijk onderschatte? In een ijdele beproeving om 'de hyena’s' van zich af te schudden, zag hij zich hevig genoodzaakt om op de valreep van Ysa's eerste publicatie zijn derde boek ingrijpend te herzien, kroonde met Ysa's tweede publicatie in aantocht een onnozele speurder scheef tot zegevierder (en haalde tegelijkertijd zijn tweede schriftgewrocht met een smoes uit de handel, haastig omdat hij in flagrante delicto betrapt werd). Momenteel houdt de zelfverklaarde onderzoeksjournalist en kunstfotograaf, die zich tooide met het epitheton 'Rembrandt van de fotografie', zich schuil in wellicht minder spirituele regionen. 

Hij poetst de plaat, als een komediant, poesmooi in zijn schijngrondige stijl. Want wie een kuil graaft voor ander …

Meer hierover in Ysa Pastora’s derde boek Hitlers erfgoed, dat in de nazomer van 2016 verschijnt.

Als een dichter zichzelf in een gat bemerkt, klimt hij er niet uit. 
Hij graaft dieper, geniet van het landschap, 
en komt er aan de andere kant, verlicht, weer uit.

Criss Jami, Venus in Arms

Karl Hammer, en zijn dartele komedianten

Imaginair realistische fotomontages van Patrick Bernauw

God is een komediant die voor een publiek speelt

dat te bang is om te lachen.

Voltaire

In 2012 wierp Karl Hammer een sensationeel gespreksthema voor het internationale voetlicht. Over zijn gevecht met een draak die hij niet vloeren kon; in een zonderlinge parabel over zijn onmacht om een sibillijnse, want versleutelde, maar hoopgevende brief te ontcijferen. Daaraan gevoegd een ootmoedig verzoekschrift om een kraakpoging te wagen met, voor de eerlijke vinder, een vorstelijk honorarium van duizenden knisperende Eurobiljetten in het verschiet. God is groot, even groot als zijn frustratie omdat slechts één minuscuul detail hem van de oplossing weerhield. Voor een slimmerik een fluitje van een cent, toch? Wie rekent zich bekwaam te wanen naar het licht?

Tal van speurders raakten in de ban van Hitlers geheid toegezegde goud- en diamantschat. Welgemoed en dapper togen ze op reis. Maar, puntje bij paaltje, werden ze als door een rattenvanger van Hamelen misleid. Door de bedrieglijke Mare dat eertijds Martin Bormann, Hitlers secretaris, als een sluwe smid de schatkaart fabriceerde en dat de oplossing kinderwerk zijn moest.

Een van hen roerde de communicatiekanalen in de overtuiging dat hij in een warwinkel van snode verstoringen het ene beslissende dingsigheidje gevonden meende te hebben. Hij vocht als een leeuw en creëerde tot zijn eigen verbazing een heus internationaal mediaspektakel, begeesterde honderden om een kleine investering te doen in het event en wist onwillige bestuurders van het stadje Mittenwald te overreden om in haar krochten te mogen delven. Voorwaar een knappe prestatie. Hij vond echter niets van waarde. Sneu. Desalniettemin blinkt hij blij als een guppy en is apetrots. Waarop eigenlijk? Op zijn échec? Nee, dat niet, maar op het knaphandige verleggen van de aandacht van de schat naar het avontuur, naar het baren van een once-in-your-lifetime belevenis. Hij oordeelt zich per slot van rekening geen schatzoeker, eerder wonderzoeker, een verteller-met-andere-ogen van beroep. Terecht.

Zich evenmin bewust van de verholen allegorische wenken, wiskundige proporties en de diepe occulte onderstroom strooide een andere snuffelaar drie jaar lang met dozijnen uitwegen en lijnentrekkerijen. Vanuit een leunstoel waaruit hij ogenschijnlijk niet opstond en met een scheefstaande kroon als voorlopig orgelpunt wist hij niets anders te tonen. Maar toch kudos voor zijn volharding.

Een andere speurder, een nieuwe pagan, kent de plaats Mittenwald als zijn eigen broekzak. Rotsvast overtuigd van zijn gelijk en een heidens geloof in het ongeluksgetal (1), componeerde hij een rockopera en investeerde een klein fortuin in de productie en verkoop van zijn magnum opus. Met 13, de oplossing voor de Marsch, als snerpend thema verpakt in heidense wierookwolken nevelend rondom een mythische oerboom. 

Waarom het getal 13 en niet de Hammeriaanse 12 of 14? Veertien verwijst naar de Veertien Woorden in het Engels, de taal van de opera: “We must secure the existence of our people and a future for White children”? Helaas zal ook zijn levensboom niet alle 12 maanden van het jaar vruchten dragen en haar bladeren niet leiden tot de genezing der volken. Overigens, voor de mate van creativiteit die hij in zijn benadering stopte, betuigt Ysa haar cyrillisch respect: Чапеау!

En dan nog niet gesproken over de vele andere, meest anonieme, theorieën die geopperd werden, noch over de verwoede veldtochten met piepstokken op Beierse hellingen en in haar goedlachse bossen en velden. De beloofde aardse schat duikelden ook zij niet op. Want die zal nooit het daglicht zien. Omdat ze, uitgaande van de Marsch, in grofstoffelijke zin niet bestaat. Dartel of niet. Punt uit.

Hammer preekte. Als een vos de passie. Hij huichelde. In de hoop een ander te kunnen bewegen het echte verhaal uit te brengen. Dat gebeurde. Alleen… Hammer zelf werd doorzien. Dat is wat hij riskeerde en wellicht ook incalculeerde. Als nevenschade. Met kadaverdiscipline slachtoffert hij zichzelf nu aan het kruis, zijn Irminsul, als een martelaar voor zijn Heilige Zaak. Na drie van zijn twaalf, twaalf, twaalf maanden moet hij daar negen dagen en nachten hangen. Tot hij de domheid van de runen ontdekt en ontwaakt, uit een boze droom en een magische illusie armer.

Lees heel binnenkort, in de nazomer van 2016, Ysa Pastora’s boek Hitlers erfgoed, het derde deel in de vierdelige serie over De Jacht op een Nazi Schat.  

(1) De release van zijn oplossing vond plaats op vrijdag de dertiende: de dag waarop de Tempeliers gevangen genomen werden en van hekserij beschuldigd, maar ook de dag die is afgeleid van een Noordse sage over de kwaadaardige god Loki die als niet-uitgenodigde, dertiende gast, op het feest komt en de aarde in rouw dompelt.

  

Een open brief

Uit de Tilburgsche courant, jaargang 1930

Beste Meneer Cyril Whistler,

Staat u ons toe een aantal feiten te vermelden en u enkele vragen te stellen?

U geeft er blijk van een paganist in hart en nieren te zijn.

U huwde in Mittenwald op een heidens podium.

U kent bepaalde personen in Mittenwald goed. Ook zij zijn pagans.

U werd door Karl Hammer, eveneens een paganist/spiritueel, onnavolgbaar gekroond als ‘oplosser’ van het raadsel. Het fungeert in onze ogen als een slecht rookgordijn en als een paniekerige aandachtverlegging.

Al meer dan een jaar worden de websites van Ysa Pastora zonder onderbreking gemonitord vanuit steeds één en hetzelfde adres in Mittenwald (én vanuit één welbepaald adres in Keulen).

Wat hebben bovenstaande zaken van doen met de Marsch-Impromptu die onloochenbaar evenzeer paganistisch van aard en oorsprong is? 

De zoektocht op het document vereist gedetailleerde kennis van de plaats Mittenwald. Is, nog los van de inhoud, de totstandkoming van het document daarom nauw verbonden met die plaats? Mogen wij de maker ervan, een lid van de Armanen-Orden, ook inwoner van Mittenwald noemen?

Bent u lid van de Armanen-Orden?

Met vriendelijke groet

Ysa Pastora

Tears of the wolf – The book – The rock opera

Een opmerkzame lezer van deze blog en het boek Het Mysterie van Mittenwald stuurde Ysa Pastora de volgende constatering. Gekeken werd naar het promotiemateriaal van Cyril Whistler die een ‘oplossing’ gevonden zou hebben voor het raadsel van de Marsch-Impromptu en die stellig meent dé plek gevonden te hebben waar Hitlers goud en diamanten verstopt zijn. Op grond daarvan schreef hij een rock opera en timmert hij hard aan de weg om zijn vinding wereldkundig te maken en zijn creatie aan de man te brengen.

Wat ziet onze opmerkzame lezer? Kijk eens naar de gebezigde titels in het promotiemateriaal, dan leest u achtereenvolgens:

Tears of the Wolf    -   The book   -   The rock opera

Telkens begint de titel met dezelfde letter:  T - T – T

De letter T is de 12^e Tiwaz rune in het Armaanse runen alfabet van Guido von List. Dat is de grondlegger van de leer van de Germaans-heidense Armanen Orden. Tiwaz verwijst naar Tyr, de Germaanse god die onverschrokken de strijd aangaat en zichzelf geheel opoffert voor de zaak.

De letter T wordt driemaal gebruikt. Laat het getal drie nu centraal staan op het document “Marsch-Impromptu”. Drie is een heilig getal voor de Armanen Orden.

T - T - T  staat numerologisch gelijk aan 12-12-12.

Wie maakte eveneens bedoeld gebruik van de datum 12-december-2012?  Lezers van de blog en de boeken weten inmiddels dat dat niemand minder is dan Karl Hammer. Uitgerekend op die datum presenteerde hij met veel tromgeroffel zijn boek “Codebrekers: Gezocht”, dat na de onthullingen van Ysa Pastora uit de handel werd gehaald.

Wikipedia meldt dat meerdere Tiwaz runes op elkaar gestapeld zoals hier: 

 of na elkaar:

vaker voorkomt in het Germaans neopaganisme. De herhaling dient om de magische krachten op te roepen van de rune en van de god Tyr. Runen worden gebruikt als communicatiemiddel tussen aanhangers van  het Germaanse nieuwe heidendom en het neonazisme.

De gestapelde Tiwaz runen stellen bovendien een naaldboom voor. Is het toeval dat het door Ysa Pastora gevonden Germaanse en nazi heiligdom op de heilige Schwarzkopfberg bij Mittenwald, de Irminsul - een grafmonument voor Adolf Hitler - eveneens bestaat uit een naaldboom met drie prominente takken?

Onze lezer stelt daarna logischerwijze de vraag of er een (samenwerkings)verband bestaat tussen Cyril Whistler en Karl Hammer.

Heeft Whistler een uitweg geboden aan Karl Hammer en zijn debacle?

Is Whistler niet de naïeve speurder waarvoor hij zich uitgeeft?

Christiaan zegt: ‘Donker van huid ben je, doch bekoorlijk...’

De zwarte madonna en Isis

Bij het lezen van het boek Gezocht: Codebrekers stuitten we op de naam Christiaan. Karl Hammer verklaart dat Christiaan een vriend is die samen met hem een reis naar Mittenwald ondernam om de ‘fysieke schat van Hitler’ te vinden. Wij zetten twee vraagtekens bij die bewering.

Ten eerste om de doodeenvoudige reden dat die fenomenale schat nooit bestaan heeft. Drommels goed daarvan op de hoogte, oordeelde Hammer desalniettemin het Nederlandse en Vlaamse publiek daarover te moeten voorliegen en ermee aan de rol te gaan. Wij rapporteerden alvast uitgebreid over het onderwerp in De Hamer van Thor en Het Mysterie van Mittenwald:

Het is de lezers van Het Mysterie van Mittenwald bekend dat de Marsch-Impromptu met de code toevoegingen geschoeid is op een esoterische en occulte leest. De centrale onderwerpen omvatten een sacrale zoektocht die een Hitler verlossercultus blootlegt in de vorm van een nazi-heidens heiligdom in Mittenwald ter bewieroking van zijn ‘schitterende gedachtegoed’ - dat is waaruit de ‘schat’ werkelijk bestaat - en een passionele oproep door een ondergronds genootschap. Deze nieuw-heidense, vrijmetselende broederschap streeft naar de volbrenging van de Arisch-Armaanse utopie, dat is de bewaking van het pure Arische bloed - de Armaanse Graal - en de ultieme werelddominantie in de vorm van een Vierde Rijk.

Ten tweede omwille van de opmerkelijke associatie van zijn ‘vriend’ met de naam ‘Christiaan’ met ‘Christian Rosenkreuz’. Als de geschetste trip als een zoektocht naar ‘het licht’ in waarheid nooit plaatsvond of feitelijk als doelwit had om zijn misleidende boek aan en in te kunnen kleden en aan de man te brengen, wie is dan de flegmatieke Christiaan die meermalen opgevoerd wordt als een ‘zondagskind’? Het zou niet ongebruikelijk zijn als Hammer, mystificerende symbolist en occultist van het zuiverste water, hier opnieuw een toespeling maakt op het uitoefenen van verborgen wijsheid in de gestalten van de (quasi-) vrijmetselarij of de nauw verwante Rozenkruisers beweging die meer dan een vleugje bio-alchemistische aandacht schenkt aan het geslachtelijke aspect. Is ‘Christian Rosenkreuz’ immers niet de allegorische stichter van de hermetische beweging die al dan niet ontstond op aangeven van de raadselachtige Priorij van Sion of als erfgenaam van de Tempeliers? 

Het graf van Christian Rosenkreuz,
afgebeeld als de "Filosofenberg"

En ligt deze Christian volgens de legende niet - onvergankelijk - begraven op een geheime plek die immer verlicht wordt door een ‘innerlijke zon’? Grondt Hammer op dit zinnebeeldige thema zijn personage Christiaan en diens typering als een ‘zondagskind’? Het sluit naadloos aan bij de manifeste verankering van zijn boeken, én van de Marsch-Impromptu, in de verborgenheid van geheime genootschappen. Karl Hammer trad in het verleden, en wellicht nog steeds, op als een occulte monnik/priester onder het pseudoniem Mark Harlem. Schijnbaar met de opdracht geheime kennis te vrijwaren omtrent Maria Magdalena alias een Zwarte Madonna (‘Donker van huid ben ik, doch bekoorlijk’ uit het Hooglied van Salomo) die beiden te herleiden vallen tot Isis, de oud-Egyptische godin van de liefde, ook genoemd ‘Koningin van de Hemel’ en ‘Sterre der Zee / Stella Maris’. Hammer grondvestte waarschijnlijk voor dit doeleind een stichting, zijn Frieda Foundation. De term Frieda is moeiteloos te herleiden tot ‘vrede’ in de zin van ‘bescherming’, ‘veiligheid’ en ‘zekerheid’.

In een op het vrouwelijke principe gerichte cultus zou rituele seks als ultiem sacrament gehanteerd worden voor de eenwording van de mens met god als bekroning van het ‘Grote Werk’. Het zou boekdelen spreken. Van wie komt het gebod? Hoogdravend van de legendarische Priorij van Sion of lager-bij-de-gronds van een op commercie beluste compagnie die genoopt is zijn viriele koopwaar sub rosa te houden?

Welke rol speelt daarin Hammers andere stichting, de Stichting Loge 1990, een besloten sociale club? Let wel, u zou in de laatstgenoemde de uit de occulte geschiedenis welbekende term ‘loge 99’ kunnen zien, doelende op het maximum van 99 (mannelijke) leden, en met een demoon/god als het kronende 100^e lid, gesandwicht tussen het getal 1 en 0, dat is tien, waarmee de goddelijk perfectie bedoeld kan zijn of 1 + 99 = 100 (10 maal 10!), een god/demon, als optelsom.

In de Gematria, wel bekend bij Hammer, worden mystieke betekenissen gehecht aan woorden en aan samenhangen tussen woorden met dezelfde waarde. Zo is 99 numerologisch het getal van het Hebreeuwse woord voor zowel HVPE, huwelijksbed, als voor IDIGhE wat staat voor kennis of begrip. Het woord Amen, ‘zo zij het’, in het Grieks, heeft eveneens de waarde 99. Er is dan niet eens veel vindingrijkheid nodig om het mêlerend te brengen tot: ‘kennis van de echtelijke sponde als plaats van de versmelting tussen man en (goddelijke) vrouw als zinnebeeld voor het Grote Werk: de samensmelting van de mens met god. Zo zij het’.

Wat houden het fictieve personage ‘Christiaan’ en de beide stichtingen ons voor? Een verwijzing naar een hemelse verheven cultus of, ondermaans contrasterend, naar een parenclub/bordeel dan wel productiemaatschappij van video’s van hetzelfde, of naar een combinatie van beide?

Hammer die als een Klaas Vaak nu eens zwaarwichtig dan weer dweperig, kwistig en koket meent te moeten strooien met mystieke diversen, die misleiding niet schuwt maar ineens spoorloos verdwijnt als onderzoekers zijn bedrog openbaren en hem om opheldering verzoeken, of als anderen, mis bejegend en in hun wiek geschoten, verhaal komen halen. O My God, schort er wat in de bovenkamer?

Verlosser of Verdelger, toeval of niet?

Het boek Gezocht: Codebrekers werd door Karl Hammer uit de verkoop genomen in het kielwater van de onthullingen in De Hamer van Thor en Het Mysterie van Mittenwald. In zijn meest manhaftige occulte dromen had Hammer niet kunnen bevroeden dat het ooit tot een rasechte blootlegging komen zou en dan nog door lieden met ongewassen handen. Bovendien vormde de aard van de revelaties voor hem de aanleiding om schielijk het hazenpad richting noorderzon te kiezen. Hij deed dat daarnaast op potsierlijke voet door een naïeve aanbidder van zijn belofte deftig te bombarderen tot opduikelaar van dé plek van de beminde bout; een fenomenale schat die intussen foetsie zou zijn maar in werkelijkheid nooit bestaan heeft. De Marsch-Impromptu zoals gepresenteerd door Hammer (!) is een harlekinade, een farce, een schijnvertoning. Een mysteriespel van een smousend bijdehandje, een schilder van donkerlicht die zo bedrieglijk druiven weet na te bootsen dat (bijna) alle vogels zich beet lieten nemen.  

Hammer jeremieert en pretendeert dat hij het niet kon bolwerken om zelfs na jaren van intensief speurwerk de puzzel te kraken; terwijl hem, als een tantaluskwelling, ‘slechts één detail’ scheidde van de oplossing. Of de lezer het over zijn hart zou kunnen krijgen om hem erbij te helpen? Met een rijke beloning in het verschiet. 

In voorgaande blogs deed Ysa Pastora al uitentreure uit de doeken dat het in Hammers boek, reconstructief-terugblikkend, wemelt van toespelingen op de oplossing, dat het vanuit die optiek zelfs aan te merken is als een verholen leidraad. Voor ingewijden staat het boek onvervalst bol van symboliek, numerologie en vingerverwijzingen naar esoterie en occultisme, die ten diepste de Marsch schragen. Hij geeft impliciet te kennen een connaisseur te zijn van de ingenieus verpakte boodschap, wat in schril contrast staat met zijn geveinsde onwetendheid en onvermogen om het cryptogram open te breken.

Andermaal vinden we hiervan een voorbeeld in de titels van de vijf hoofdstukken van het boek:

1.       Geen geschiedenis zonder voorgeschiedenis

2.       Verlosser of verdelger

3.       Berlijn in de bunker

4.       Roof of recht?

5.       Kamer Zes

De laatste titel ‘Kamer Zes’ werd eerder al uitgelegd als mogelijk een verwijzing naar het grote slot monogram dat de zoektocht als kroon op het werk bovenop Mittenwald projecteert.

Welk occult geheim zou verborgen kunnen liggen in elk van deze vijf zorgvuldig geformuleerde titels? Die vindt u als u de numerieke waarden, dat is hun plaats in het alfabet, van de eerste letters van elk woord uit elke titel optelt. Met deze beperking: in regels 2 en 4 kent u de waarde nul toe aan de letter ’o’ van ‘of’, of u negeert ze, en stelt de waarde van ‘Zes’ op 6.

1.       G G Z V                 7 + 7 + 26 + 22 = 62        6 + 2 = 8

2.       V o V                     22 + 0 + 22 = 44              4 + 4 = 8

3.       B I D B                  2 + 9 + 4 + 2 = 17            1 + 7 = 8

4.       R o R                     18  + 0 + 18 =                  1 + 8 + 0 + 1 + 8 = 18

5.       K (Zes)                  11 + 6 = 17                      1 + 7 = 8

U ziet naast het ene getal 18 de waarde 8 viermaal terugkeren. 8 staat voor de achtste letter H van Hitler en 18 voor Adolf Hitler. Let u daarenboven op de alliteratie die in vier van de vijf titels voorkomt. Dat staat gladweg gelijk aan een magische bezwering in het heidendom en het occultisme, aan het oproepen van de krachten van de kennings van de kengetallen. Ontbiedt Hammer hier doelbewust de krachten van Adolf Hitler, zoals ook de Marsch dat onbelemmerd doet?

Wat is de kans dat de herhaling van 8 op toeval berust? In elk van de vier afzonderlijke gevallen is de kans op een 8 gelijk aan 1 op 9. Wat is dan de kans dat de waarde 8 viermaal achtereen zou voorkomen? Die is gelijk aan (1/9)^4 = 0.000152; een trefkans van ongeveer 2 op tienduizend. Dat zou best eens geen toevallige stuip kunnen zijn, met als teneur dat Hammer opzettelijk een signaal uitdraagt naar zijn geestverwanten. Hij lijkt zich ontegenzeggelijk te bedienen van de taal van de numerologie als communicatiemiddel.

http://i.fokzine.net/upload/10/11/101115_97351_zNze6%5B1%5D.gif

Karl Hammer heet oorspronkelijk Karl Kaatee, maar noemde zich later Karl Hammer Kaatee. Hij beweert dat de toevoeging Hammer niet meer behelst dan de naam van zijn stiefvader. Best mogelijk. Maar het kan evengoed fungeren als een pretext, een dekmantel. Telt u de waarden van alle letters van de naam Karl Hammer Kaatee eens op.

Karl                    =  11 + 1 + 18 + 12                       = 42

Hammer              =    8 + 1 + 13 + 13 + 5 + 18         = 58

Kaatee                 =  11 + 1 + 1 + 20+ 5 + 5              = 43

42 + 58 + 43 = 143 -> 1 + 4 + 3 = 8

Opnieuw het kengetal 8, voor Hitler. Streeft Karl met de afwijkende latere toevoeging ‘Hammer’ een verbintenis met de naam van Hitler vooropgezet na?

Neem daarnaast in ogenschouw dat de naam Karl Hammer overeenkomt met de Franse naam ‘Charles Martel’, die ooit de opmars van de Moren stuitte. Rechts-radicale milieus hanteren deze Hamer als een strijdnaam en zinnebeeld voor het verzet tegen de huidige vluchtelingenstromingen vanuit Noord-Afrika en het Midden-Oosten.

Jaagt Hammer met zijn occulte bokkensprongen, begoocheling met verborgen kennis en zijn nauwelijks verholen dweperij met het nationaalsocialisme andere doelen na dan enkel geldgewin uit boekverkopen aan hen die niets vermoeden? Een eveneens beetgenomen mediabestel stond hem daarbij welwillend ter zijde. Het oordeel is aan de lezer.