Pagina's

vrijdag 30 september 2016

De symboliek op de Marsch-Impromptu: Een smekende heldenzang... Een grimoire?



Vanaf 1934,5 hoorden we het razen en tieren van Hitler, de giftige toespraken en de venijnige Nazipropaganda, die ons boze voorgevoelens en koude rillingen van angst bezorgden. Vanuit de Sovjet-Unie werden we in alle Europese talen het hof gemaakt met indoctrinaties. We waren de eerste in onze kring van verwanten en vrienden in het bezit van de toverdoos [radio] en wat hadden we gasten, er kwam geen eind aan.
Pearl Fichman, Voordat de herinneringen vervagen

Dat het nieuwe heidendom en magie hoofdonderdelen uitmaken van de Marsch-Impromptu wordt de lezer duidelijk na lezing van Ysa Pastora’s boek Hitlers erfgoed. Het komt tot uiting in de drie magische spreuken Baum, Stein en Kreuz, in de cijferspreuk, in de bijzondere lay-out van het runen- en woordenpaneel met de staf van Hermes, het zonnewiel, en het betoverende gebruik in alle hoeken en gaten van de numerologie en runologie. Alles ten nutte van de feestelijke ophemeling van Adolf Hitler en zijn ‘schitterende gedachtegoed’ en voor het aandikken van zijn magische potentie om de toekomst gunstig te beïnvloeden. U aangeboden door de maker van het document, een magiër, een grootmeester van de Armanen Orde. U geboodschapt door de zich onschendbaar achtende heraut Karl Hammer met zijn eeuwig bloedende neus.


Vanaf de periode van de late Middeleeuwen tot in de 18e eeuw werden niet-kerkelijke boeken geschreven met instructies hoe verzamelingen van heilige, magische symbolen - figuren, beelden, tekens, diagrammen - aan te leggen en hoe ze te combineren en te gebruiken in rituelen en technieken. Met als doel bovennatuurlijke wezens (godheden) te bezweren, hen aan te roepen of te sturen, of vervloekingen uit te spreken of te verwijderen. Zulke handboeken worden grimoires genoemd, afgeleid van het woord grammatica. Ze sluiten aan bij onder andere het hermetisme en de astrologie, bij de Hermetische Orde van de Gouden Dageraad en de zinnebeelden van de Vrijmetselaars. 

Aan het einde van het Romantische tijdperk kwamen met de heropleving van het occultisme grimoires of aspecten daaruit opnieuw in de belangstelling te staan. Ze slopen binnen in Blavatsky’s Theosofie en Guido von List’s Ariosofie, die samen met de vrijmetselarij gelden als de voorlopers en boetseerders van het occulte nazisme en de Armanen Orde - een snoeiharde witte boorden neonazi, neo-paganistische en quasi-vrijmetselarij bloedbroederschap. Uit het repertoire van de grimoires mag alleen geput worden als voldaan wordt aan bepaalde onthechtende voorschriften. Zo moet men om magie te kunnen toepassen zuiver zijn van lichaam en geest; in het Armanisme moet men zuiver van - Arisch - bloed zijn en verlicht in ariosofe geloofszaken. De gebruiken moeten discreet uitgevoerd worden in een kalme, besloten omgeving en op een tijdstip dat opportuun en veelbelovend is. Kortom alles wat nodig is om de bovennatuurlijke krachten gunstig te stemmen.

Is de Marsch-Impromptu te beschouwen als een grimoire? Het betreft weliswaar geen boek, het bestaat immers uit slechts één potent blad papier, maar voldoet aan de overige genoemde criteria. De Marsch bestaat uit symbolen, tekens en diagrammen met een magische opzet, zoals in het bijzonder het eindmonogram van de zoektocht als hoogtepunt, het smeekt de goden steun te bieden in de zware strijd, richt zich op de volbloed Ariër met een ascetische levenshouding, en werd speciaal ontworpen als een heldenzang, ter herdenking van een goeds voorspellend tijdstip, de 100e verjaring van Hitlers geboortedag op 20 april, 1989. 

De Marsch heeft met stelligheid tot doel het bevorderen van de heropleving van het nationaalsocialisme, het bewerkstelligen van de wereldhegemonie en het openstellen van de hemelse ruimte. Dit alles vanuit de overkoepelende hermetische gedachte van de éénheid van alle zaken, werelds en hemels, stoffelijk en onstoffelijk. Zoals Hammer met zijn bedrieglijke belofte van een tastbare schat, als lokmiddel, die feitelijk uitmondt in het niet-tastbare erfgoed van een ‘groot leider’.

De geheimen van de runen en afgeleide symbolen. Runenkunde voor SS’ers


vrijdag 23 september 2016

Hitlers erfgoed: de onthulling van een springlevende fascistische broederschap


Enige jaren geleden was er veel interesse in een onbegrepen, gecodeerde muziekpartituur. Volgens een overlevering zou die leiden naar een fenomenale Hitler schat. Na vier jaar ontcijferde het onderzoekscollectief Ysa Pastora de boodschap op de partituur definitief. Het was een zware klus. Deze week presenteert ze haar derde boek in de serie De Jacht op een Nazi Schat, met als titel: Hitlers erfgoed


Verwonderd legt het onderzoekscollectief daarin een onthutsend en 'ander' verhaal bloot. Er is immers geen sprake van een materiële schat, zoals door Karl Hammer - de aanbrenger van het document - werd en wordt beweerd, maar van een onverbloemde hommage aan Adolf Hitler en zijn ‘schitterende gedachtegoed’. Op een beslist originele en intrigerende wijze trakteert het document  op een geblondeerde Arische ideologie, een godsdienst, en doet een passionele oproep voor de Eindstrijd ter verwezenlijking van een Vierde Rijk. De erudiete maker van het document blijkt afkomstig van een clandestiene rechtsextremistische groepering. Hij doet zich voor als een Grootmeester, streeft naar infiltratie van organisaties en beïnvloeding van het publiek en naar vergroting van het ledental.
Ysa Pastora wijst op het bestaan van een springlevende neonazi broederschap in maatpak met het doel om het democratisch bestel omver te werpen. Bedreigingen komen dus niet alleen van buiten de samenleving op ons af, maar ook van binnenuit met de verheerlijking van een totalitaire leider als een wedergeboren Messias.

Zoals Günther Grass zegt: Het nieuwe fascisme, dat zijn niet de bullebakken met stierennekken die met nazivlaggen rondlopen. Die leiden alleen de aandacht weg van het échte fascisme in maatpak dat zich zogezegd gematigd opstelt. Dat is veel gevaarlijker. 

Hitlers erfgoed van Ysa Pastora is beschikbaar als paperback in de online boekhandel en kan ook bij uw plaatselijke boekhandel besteld worden. Het boek is tevens verkrijgbaar als PDF aan 15 euro, of binnen het Rauna abonnement (met PDF's van de 4 boeken over De Jacht op een Nazi Schat) aan 40 euro.

  

vrijdag 16 september 2016

Michelangelo’s fresco en de geboorte van Adolf Hitler

Michelangelo’s fresco “De Schepping van Adam”


Een fragment uit het boek “Hitlers erfgoed”


 “Iedereen kan overweg met de overwinning. Enkel de machtigen verdragen een verlies
Adolf Hitler

Binnenkort verschijnt het derde boek in de serie De jacht op een Nazi Schat: Hitlers erfgoed. Het bevat een schat aan informatie over de partituur die nooit eerder geopenbaard werd en die aantoont hoe groot en diepgaand de symboliek is die er in verstopt zit. De partituur kan met het volste recht bestempeld worden als een microkosmos, die handelt over de godsdienst die aan de basis ligt van het occulte nazidom en de clandestiene maar ook in Nederland actieve Armanen Orde. De godsdienst biedt een spirituele rechtvaardiging voor al hun handelen.
Was het immers niet Hitler zelf die zei: “Openbare scholen kunnen nooit toegestaan worden omdat zulke scholen geen godsdienstonderwijs geven en een algemene morele opvoeding zonder een godsdienstig fundament is gebouwd op drijfzand; bijgevolg moet elke karakter en godsdienstige training gehaald worden uit het geloof… We hebben gelovige mensen nodig.”
Die stellingname in navolging van Hitler ligt volledig ten grondslag aan de versleutelde partituur.
Het volgende fragment tilt een tipje van de sluier op over hoe de Armanen Orde denkt over hun Messias, een Zoon van God, ‘de grootste leider die Duitsland ooit had’.

Michelangelo’s fresco en de geboorte van Adolf Hitler

De cursieve letter M is een in het oog springend symbool op de Marsch-Impromptu. Het is een toevoeging die, samen met de drie liggende balkjes, niet behoort tot de klasse van de 18 runen.



De letter M heeft meerdere betekenissen. In praktische zin verwijst ze naar het plaatsje Mittenwald in het zuiden van Beieren aan de rand van de machtige Alpen en naar de naam van Matthias Klotz, de grondlegger van de plaatselijke vioolbouwtraditie die in het centrum een standbeeld kreeg. De plaats Mittenwald en Matthias Klotz spelen een bepalende rol in de complexe zoektocht die verstopt zit in het versleutelde document.
In de letter M schuilt echter nog een hoogst belangrijke wenk en een diepzinniger zinnebeeld. Ze verwijst naar “de schepping van Adam”, het beroemde fresco van Michelangelo op het plafond van de Sixtijnse kapel in het Vaticaan. Dit toont  de “vinger van God” die allegorisch de schepping van Adam op aarde bewerkstelligt. God doet dit, een vrouw omarmend, vanuit een hemelse wolk aan de rechterzijde, die - anatomisch correct weergegeven - een baarmoeder voorstelt.
Van groot belang is dat de plek waarop de vingers van Adam en God elkaar bijna raken gelijk is aan het gulden snede punt in het horizontale vlak.


Lezers van het boek Het Mysterie van Mittenwald weten dat de gulden snede, meetkundige dimensies en verhoudingen in de muziek doorslaggevend werk verrichten in de ontbinding van de zoektocht. Ze maken alle onderdeel uit van de sacrale geometrie als grondslag van de versleuteling van het document. Met zijn wonderlijke steeds terugkerende eendere verhoudingen wordt de sacrale geometrie vaak omschreven als de onzichtbare “vinger van God” die - ordo ab chao, lux e tenebris - overal een onzichtbare stempel drukt op de samenstelling en het functioneren van de macro- en microkosmos. Michelangelo vertolkte het beeldend op zijn persoonlijke wijze.
De vingerwijzing naar “de schepping van Adam” geldt op de partituur als een beeldspraak voor de schepping, dat is de geboorte, van Adolf Hitler als een zoon van de god Wodan. Een geboorte die, zo zegt het document, door een directe goddelijke inmenging tot stand kwam. De ontwerper van het geschrift, een aanhanger van het Wotanisme, dicht Hitler een status toe die ver verheven is boven die van het gewone volk, namelijk die van een Duitse Messias.
Wie zal zeggen dat ook juist deze partituur werd uitgekozen omwille van zijn naam die begint met dezelfde letter M, als de Marsch-Impromptu van de Duitse Messias die terloops tijdens de grote dans, als een muzikale inval en intermezzo, een kleine dans uitvoerde in Mittenwald?
U leest het goed: op de partituur staan twee dansen verstopt. De kleine dans in en rondom Mittenwald, een stichtelijke spirituele zoektocht verbeeldend, als een tussenbedrijf tijdens de grote dans die grote delen van Duitsland en Oostenrijk omvat. Wilt u weten waar en hoe u de grote dans vinden kunt lees dan het nieuwe boek Hitlers erfgoed.


“Als je wilt schijnen zoals de zon, moet je even hard branden” - Adolf Hitler

vrijdag 9 september 2016

Onafhankelijke geesten denken buiten de lijntjes

A box without hinges, key, or lid,
Yet golden treasure inside is hid.


J.R.R. Tolkien, The Hobbit



· Weet u dat de Marsch-Impromptu meer dan eens als de bliksem attendeert op het Vaticaan?
· Weet u waarom in de passus “Enden der Tanz”, het woord ‘Enden’ een meervoudsvorm heeft?
· Kent u werkelijk de pointe van de toegevoegde letter M?
· Wie houdt de mystieke boodschap in zijn geveugelde handen?
· Weet u dat een fysiek object in een museum van groot statuur zijn stempel drukt op de Marsch?

en …

· Kent u de occulte portee van het getal 7?
· Weet u dat de zoektocht grondvest op en letterlijk in praktische zin een recreatie is van geloofspunten van Guido Karl Anton List († 1919), de geestelijke leidsman van haar ontwerper?

en …


· Weet u wanneer en waarom het document vermoedelijk ontstond?
· Beiert de Marsch in een verdoken ondergronds gangenstelsel?

Al deze vragen hebben betrekking op de magere zes regels tekst en twee-en-twintig symbolen; de toevoegingen op de Marsch-Impromptu.
Kwalificeert u uzelf niet als kenner maar wilt u desondanks doordringen in de boeiende en nog immer actuele materie en de perikelen die er van uitgaan? Lees dan het boek Hitlers erfgoed, de culminerende derde aflevering in de serie De Jacht op een Nazi Schat dat in het najaar van 2016 het licht zal zien.
De antwoorden op bovenstaande vragen en veel, veel meer, komen erin aan bod. Geen ervan werden ooit aangesneden door vorsers die zich in de voorbije jaren vastbeten in de ontsleuteling van het document. Onafhankelijke geesten daarentegen wandelden verwonderd maar op hun hoede buiten de gebaande paden en dachten buiten de lijntjes.

Ze vonden de zon.

Hitlers erfgoed wordt bijzonder aanbevolen bij sceptici die Ysa Pastora’s totaaloplossing wantrouwen of met dedain wegwuiven. Niets in Pastora’s oplossing is de vrucht van frivole hersenspinsels, onkunde, waanvoorstellingen, bedriegerij, toeval of willekeur. Alles getuigt van een vooropgezet plan.

Of het zou moeten zijn dat onderstaande video ook uit ons overspannen brein is ontsproten (let vooral op de prominente Irminsul):



O, zonlicht! Het meest kostbare goud dat op Aarde gevonden wordt.
Roman Payne




vrijdag 2 september 2016

Wie een kuil graaft voor een ander...

“Als je je in een gat bevindt,
is het eerste wat je moet doen
stoppen met verder graven.”


Tamara Webber, Where You Are




Was Hammers boek Gezocht Codebrekers een pover staaltje geschiedvervalsing? Jazeker. Was de brief ‘van Bormann’ dan ook een falsificatie, een gepatenteerde hoax die bijna iedereen bij de neus nam? Nou nee. Maar alleen omdat er waarachtig een hartstochtelijk verhaal en zoektocht in schuilen met een consequent begin, verloop en einde. En omdat de brief een volstrekt andere oorsprong en boodschap heeft dan de door Hammer geveinsde. Een die in wezen uitsluitend bedoeld is voor een elite club van ingewijden. Het Ysa Pastora collectief ging er met de draad van Ariadne in de hand behoedzaam naar op zoek. Tijdens de queeste liep zij intrigerende ratio’s tegen het lijf, stuitte op een web van magische spreuken, luisterde naar een eeuwigdurend lied op een viool, liep tovenaars en grootmeesters uit vervlogen tijdruimten tegen het lijf, volgde de lijnen van een begrafenisstoet en ontrafelde ten langen leste als een Theseus de duistere kluwen. In een verbluffende wending openbaarde ze tenslotte de ongedachte uitkomst. Met Oscar Wilde beweent ze overigens wel dat het lot van goede oplossingen is dat ze eigenlijk altijd te laat komen.

Toegegeven, de zoektocht bleek verregaand ingewikkeld en vergde ruimschoots meer dan het maximale dat redelijkerwijs verlangd kon worden van de doorzettings-, inlevings- en geestvermogens van vrijetijd speurders. Gewoonweg omdat het passionele betoog op de brief, een credo, wortelt in een vreemd milieu uit andere tijden, vele hartslagen verwijderd van de hunne, in een wereld waarvan een Tomtom de coördinaten niet kent. Met weeë galm dachten ze gezwind naar d’ochtendstond te wieken, maar troffen hem niet. Toen ze oog in oog stonden met die van Ysa reageerden ze verward, heel erg teleurgesteld (want géén fysieke schat), verrast, verbijsterd zelfs, of afwijzend. Een heus mini-pandemonium brak uit. Beschaamd dat ze de zinnebeelden en vingerwijzingen niet ontwaard hadden, het temperament en de moeilijkheidsgraad van het raadsel onderschat en de snode list niet doorgrond, of mistrouwig en samenspannend dan wel weigerend het wonderlijke anders zijn van de afloop onder de ogen te willen zien. Eén persoon die de schellen van de ogen vielen, ontstak zelfs in een razernij gericht op die galgenbrok van een aanbrenger. Getalenteerd in heetmaken, niet in blussen, wat toch afkoelend werkt. Weer een ander, Oost-Indisch doof, negeert Ysa straal in een ontstelde poging om onder zijn schare geestdriftige schaapjes het vuur van de mythe brandend te houden. Om zijn imago en centjes niet geheel in rook te zien opgaan. Parbleu, welke vrees maakt iemands vleugelen? Welke droes jaagt schroom in d’aderen?

Medio 2015 publiceerden Ysa Pastora en Patrick Bernauw De Hamer van Thor. Het boek fileert Hammers creatie en doet haar doopcelen en niet belichte achtergronden uit de doeken. Het mondde uit in achterdocht en reuring onder hen die bedgenoten zijn met de materie en die zich rekenden tot het hondstrouw zoekende voetvolk van Karel Martel. Die hadden zich toch eerst moeten bedenken dat trouwerijen lelijk moeten zijn, dat past bij wat erna komt.


Eind 2015 volgde Ysa Pastora’s technisch-gedetailleerde tweede boek Het Mysterie van Mittenwald met het eerste deel van de duiding en ontcijfering van de brief. Met het gezegde pruilende tumult tot gevolg, want Pastora zou spreken in tongen, kieken bij duister glans. Zijn Gods raadselen immers niet molto delicieuzer dan de oplossingen van zijn ondermaanse pappenheimers?



Ysa echter liet niet het achterste van haar tong zien en werkt aan de totstandkoming van een opvolger. Opnieuw zal die geheimen onthullen. En stellig zal het andermaal gepaard gaan met nog meer jolijt en spijt onder de toch al verbouwereerde vorsers en een bredere lezerskring. 

En Hammer, de schemerige uitdager, die het kaliber en de resolutie van tenminste enkele van zijn antagonisten schromelijk onderschatte? In een ijdele beproeving om 'de hyena’s' van zich af te schudden, zag hij zich hevig genoodzaakt om op de valreep van Ysa's eerste publicatie zijn derde boek ingrijpend te herzien, kroonde met Ysa's tweede publicatie in aantocht een onnozele speurder scheef tot zegevierder (en haalde tegelijkertijd zijn tweede schriftgewrocht met een smoes uit de handel, haastig omdat hij in flagrante delicto betrapt werd). Momenteel houdt de zelfverklaarde onderzoeksjournalist en kunstfotograaf, die zich tooide met het epitheton 'Rembrandt van de fotografie', zich schuil in wellicht minder spirituele regionen. 

Hij poetst de plaat, als een komediant, poesmooi in zijn schijngrondige stijl. Want wie een kuil graaft voor ander …

Meer hierover in Ysa Pastora’s derde boek Hitlers erfgoed, dat in de nazomer van 2016 verschijnt.


Als een dichter zichzelf in een gat bemerkt, klimt hij er niet uit. 
Hij graaft dieper, geniet van het landschap, 
en komt er aan de andere kant, verlicht, weer uit.

Criss Jami, Venus in Arms